Od Niedzieli Zmartwychwstania do Niedzieli Miłosierdzia przeżywamy osiem dni z rzędu w randze uroczystości, co oznacza, że wstrzemięźliwość od potraw mięsnych nie obowiązuje.

W kwestii postu piątkowego funkcjonuje ogólna zasada, że uroczystość znosi post i wstrzemięźliwość (zob. kan. 1251: „Wstrzemięźliwość od spożywania mięsa lub innych pokarmów, zgodnie z zarządzeniem Konferencji Episkopatu, należy zachowywać we wszystkie piątki całego roku, chyba że w danym dniu przypada jakaś uroczystość. Natomiast wstrzemięźliwość i post obowiązują w środę popielcową oraz w piątek Męki i Śmierci Pana naszego Jezusa Chrystusa.” – Kodeks Prawa Kanonicznego).

W Oktawie okres ośmiu dni traktowany jest jak jeden dzień, jako jedna uroczystość, jako dzień najradośniejszy. 

Są to dni tak wielkiej radości, że poszczenie w tym czasie można by uznać za nadużycie i zaprzeczenie ich charakteru. Tak więc w piątek w Oktawie pokarmy mięsne można spożywać do woli.

Oktawa w rozumieniu kościelnym to przedłużenie świętowania uroczystości do okresu ośmiu dni. Oktawa to – jak naucza Kościół – „jeden wielki dzień świąteczny”. Odnosząc to do aktualnie przeżywanych przez nas dni, przez całe osiem dni codziennie przeżywamy Wielkanoc. 

Uczniowie Jana i faryzeusze mieli właśnie post. Przyszli więc do Niego [do Jezusa] i pytali: «Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?». Jezus im odpowiedział: «Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą pościć, jak długo pana młodego mają u siebie. Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy, w ów dzień, będą pościć» (Mk 2, 18-20).

Oktawa Wielkanocy jest szczególnym czasem, gdy cieszymy się z obecności wśród nas Chrystusa, z Jego zwycięstwa nad śmiercią.

bz/gosc.pl/dziennikparafialny.pl