Z ogromną radością informuję, że Sejm RP ustanowił rok 2020 Rokiem Romana Ingardena.

Ten wielki uczony o międzynarodowej renomie zmarł w 1970 roku, przeżywszy 77 lat. Pół wieku po tej bolesnej dla polskiej nauki i światowej fenomenologii stracie zostanie pięknie uczczony, co powinno zaowocować zwiększeniem zainteresowania jego dziełami z zakresu ontologii, epistemologii, estetyki i antropologii filozoficznej.

W uchwale Sejmu napisano:

W 2020 roku przypada 50. rocznica śmierci Romana Ingardena - jednego z najwybitniejszych polskich filozofów. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, w uznaniu wielkich zasług uczonego, postanawia oddać Mu hołd.

Roman Ingar­den urodz­ił się w 1893 roku w Krakowie. Stu­diował matem­atykę i filo­zofię we Lwowie i w Getyn­dze, a także w Wied­niu i Fry­bur­gu Bryz­gow­i­jskim. Pro­mo­torem Jego pra­cy dok­torskiej, obro­nionej w 1918 roku, był Edmund Husserl. Roman Ingar­den od 1933 roku był pro­fe­sorem na Uni­w­er­syte­cie Jana Kaz­imierza we Lwowie. Po wojnie pra­cow­ał na Uni­w­er­syte­cie Mikoła­ja Koperni­ka w Toruniu i Uni­w­er­syte­cie Jagiel­lońskim w Krakowie. Był także członkiem Pol­skiej Akademii Umiejęt­noś­ci i Pol­skiej Akademii Nauk.

Roman Ingarden pozostawił po sobie imponujący dorobek, w skład którego wchodzą książki, artykuły, przekłady i archiwum rękopisów, o szerokim zakresie tematycznym: od filozofii literSatury przez estetykę i teorię poznania po ontologię. Choć punktem wyjścia jego prac była fenomenologia, z czasem wypracował własny, oryginalny styl myślenia oraz terminologię wzbogacającą polski język filozofii.

Na szczególne podkreślenie zasługuje Jego bezkompromisowość intelektualna. Podczas okupacji niemieckiej napisał swoje sztandarowe dzieło „Spór o istnienie świata”. W 1950 roku za krytyczny stosunek do marksizmu został pozbawiony prawa do wykładania na macierzystym Uniwersytecie Jagiellońskim i publikowania prac o tematyce fenomenologicznej. Ten czas wykorzystał m.in. na dokonanie wzorcowego przekładu „Krytyki czystego rozumu” Immanuela Kanta. Choć sam był racjonalistą, przez lata korespondował z Edytą Stein, a wśród jego uczniów znaleźli się Karol Wojtyła i Józef Tischner.

W 1956 roku powrócił na uniwersytet. Do ostatnich chwil życia intensywnie pracował, publikował, uczestniczył w licznych kongresach międzynarodowych oraz wykładał w Europie i Stanach Zjednoczonych. Szczególne uznanie zdobył w USA i Niemczech, gdzie zaliczany jest do grona najwybitniejszych filozofów współczesnych.

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, w przekonaniu o wyjątkowości dzieła i postawy filozofa, ustanawia rok 2020 Rokiem Romana Ingardena.

Jako uczeń uczniów autora „Sporu o istnienie świata” wyrażam wielką satysfakcję z powodu tej uchwały Sejmu.

Jerzy Bukowski