Odszedł Włodzimierz Odojewski, wybitny polski prozaik, autor "Zasypie wszystko, zawieje...". Miał 86 lat. 

Reprezentował tak zwane pokolenia „Współczesności”. Jego proza odwoływała się do tradycji literatury wielkich pytań egzystencjalnych. Pojawiała się w niej obsesja pamięci, nieuchronności klęski i katastrofy. Bohaterowie poruszali się w świecie wielkich namiętności i nieustannego ścierania się wartości.

Najważniejsza powieść Odojewskiego „Zasypie wszystko, zawieje...” została opublikowana w Paryżu w latach siedemdziesiątych XX wieku. Ukazał w niej losy kuzynów, z których jeden walczy w polskiej partyzantce, drugi – w ukraińskiej. Historię zaprezentowano na tle dramatycznych wydarzeń z wojennej historii stosunków polsko-ukraińskich, zwłaszcza ludobójstwa wołyńskiego.

W innych utworach, takich jak: „Miejsca nawiedzone”, „Kwarantanna”, „Czas odwrócony” dominował wątek wspomnień i przemijania. W opowiadaniu „Zabezpieczenie śladów” autor ukazał losy Polaków wywiezionych do obozów pracy w Związku Radzieckim. Z kolei utwory „Zapomniane, nieuśmierzone…” oraz „Jedźmy, wracajmy...” nawiązywały do życia Polaków na Zachodzie.

Od 1961 roku Włodzimierz Odojewski był kierownikiem Studia Współczesnego Teatru Polskiego Radia. Pracę stracił po wydarzeniach marca 1968 roku.

Otrzymał wiele wyróżnień literackich, w tym Nagrodę Kościelskich, Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie i Jurzykowskiego. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Włodzimierz Odojewski zajmował się także krytyką i publicystyką. Opublikował prace: „Raptularz krytyczny. Twórcy, dzieła, konteksty” i „Notatnik półprywatny: w kręgu kultury”. Był też autorem sztuk scenicznych: „Wielki człowiek”, „Bardzo udane lato”, „Coraz dalej, dalej”.

Urodził się 14 czerwca 1930 roku w Poznaniu. Studiował ekonomię i socjologię. Okupację częściowo spędził w Kłecku, które pojawiło się później w jego twórczości.

Debiutował w 1951 roku powieścią „Wyspa ocalenia”, zaprezentowaną na antenie Polskiego Radia. W latach pięćdziesiątych publikował utwory w tygodniku „Ziemia i Morze”. Od 1959 roku mieszkał w Warszawie.

W 1971 roku wyjechał na stypendium Berlińskiej Akademii Literatury i osiadł w Niemczech Zachodnich. Został szefem działu kulturalno-literackiego Radia Wolna Europa. Publikował między innymi w paryskiej „Kulturze” i „Wiadomościach Literackich”.

emde/tvp.info