24 lipca 1920 zaprzysiężony został Rząd Obrony Narodowej z Wincentym Witosem w roli premiera i Ignacym Daszyńskim jako wicepremierem. Zasiadali w nim reprezentanci wszystkich najważniejszych polskich ugrupowań politycznych.
 

W obliczu zagrożenia ze strony bolszewickiej nawały, polskiemu społeczeństwu potrzebny był silny gabinet rządzący, zdolny zjednać sobie wszystkie najważniejsze ugrupowania parlamentarne, jako symbol zgody narodowej ponad podziałami.Pozaparlamentarny gabinet Władysława Grabskiego nie mógł pełnić takiej funkcji. Kwestia została podjęta na posiedzeniach Rady Obrony Państwa.

Najważniejsze teki miały przypaść politykom centrum i lewicy. Premierem miał zostać Wincenty Witos, którego wiadomość o powołaniu na stanowisko premiera zastała... przy pracach polowych w rodzinnych Wierzchosławicach. Tekę wicepremiera objął Ignacy Daszyński z PPS. Ponadto w skład rządu weszli m.in. Eustachy Sapieha (Związek Ludowo-Narodowy) jako minister spraw zagranicznych, Leopold Skulski (Narodowe Zjednoczenie Ludowe) w roli ministera spraw wewnętrznych, Władysław Grabski (ZLN) jako minister skarbu, Kazimierz Bartel (PSL "Wyzwolenie") jako minister kolei żelaznych i bezpartyjny Gabriel Narutowicz jako minister robót publicznych.

Powołanie rządu, w którym najważniejsze funkcje pełnią ludowiec i socjalista, miało też swój wymiar propagandowy. Bolszewicy przedstawiali Armię Czerwoną jako wyzwoliciela robotników i chłopów spod burżujskiego brzemienia. Rząd, u którego sterów byli Witos i Daszyński, wytrącał ten argument z rąk agresora. Ponadto, mobilizował te grupy społeczne do walki przeciwko najeźdźcy: 5 sierpnia 1920 gabinet Witosa wydał odezwę "Ojczyzna w niebezpieczeństwie", wzywającą całe społeczeństwo do walki.

Po zwycięskiej bitwie warszawskiej, podpisaniu traktatu ryskiego 18 marca 1921 i w efekcie: zażegnaniu zagrożenia, wezbrały na sile dawne partyjne waśnie. Rząd podał się do dymisji 13 września 1921.

Posłuchaj audycji o Wincentym Witosie jako premierze Rządu Obrony Narodowej.

bbb/Polskie Radio