O epidemii HIV w Polsce nie wiele się mówi a powinniśmy wiedzieć, że statystycznie każdego dnia 4 osoby dowiadują się o swoim zakażeniu tym podstępnym wirusem. Należy podkreślić, że zakażenie wirusem HIV jest nadal chorobą śmiertelną, która prowadzi do zachorowania na AIDS. W porównaniu do krajów UE w polskich placówkach wykonywanych jest najmniej badań w kierunku wyrycia tego zakażenia (1/10 średniej europejskiej).

W dokumentach Ministerstwa Zdrowia przyjmuje się, że nastąpi wzrost liczby nowych zakażeń o minimum 12% rocznie, jak miało to miejsce w ostatnich latach, co w praktyce oznacza podwajanie się zarażonej populacji co 7 lat. Szacunki UNAIDS dla Polski wskazują, że liczba osób żyjących z HIV, nieświadomych swojego zakażenia może wynosić nawet 40 tys. Najwyższa Izba Kontroli przekazała Ministrowi Zdrowia w 2015 roku raport, który mówi, że średnio, co roku przybywało 13 procent nowych osób zarażonych HIV. Największą słabością Krajowego Programu, którego celem powinno być zapobieganie zakażeniom jest zaniedbywanie profilaktyki, czytamy w raporcie NIK. Realizacja programu terapii antyretrowirusowej dla osób żyjących z wirusem HIV kosztuje budżet państwa przeszło pół miliarda złotych. Z programu na koszt podatników korzysta aktualnie także około 400 obcokrajowców. Szacuje się, że około 40% wszystkich nowo rozpoznanych przypadków HIV w Europie to zakażenia wśród imigrantów (brakuje danych o ilości osób zarażonych przez imigrantów). W Polsce nie ma systemu monitorującego wpływu imigracji na epidemie HIV w naszym kraju. Pacjenci zakażeni, którzy poddani są terapii żyją o ok. 14 lat krócej niż analogiczna populacja osób niezakażonych. Szacuje się, że nawet 40% osób z rozpoznaniem zakażenia HIV nie zgłasza się do opieki specjalistycznej, a tym samym nie korzysta z bezpłatnej terapii antyretrowirusowego. Niedawne badania wykazały, iż większość osób zakażonych HIV uprawia seks bez zabezpieczeń z niezarażonym partnerem. Coraz więcej osób ulega zakażeniu przez kontakty seksualne, zwłaszcza kontakty homoseksualne pomiędzy mężczyznami. W 2000 roku stanowili oni około 12% spośród wszystkich rozpoznanych zakażeń, a w 2016 roku ponad 80%. Na podstawie analizy ankiet z punktów diagnostycznych stwierdzono, że w grupie MSM (Mężczyźni mający kontakty seksualne z mężczyznami) 20% deklarowało się, jako osoby biseksualne. Typowym dla grupy MSM zjawiskiem jest chemisex uprawiany pod wpływem środków psychoaktywnych przyjmowanych bezpośrednio przed lub w trakcie uprawiania seksu bez zabezpieczeń czasem również grupowo, podczas którego mogą zmieniać się partnerzy. Rekordziści chwalą się 20 partnerami tygodniowo. Według danych Narodowego Instytutu Zdrowia większość osób zakaziło się w związku z używaniem narkotyków i innych środków odurzających. Dane Brytyjskie pokazują, że osoby używające narkotyków w około 70% nie używała prezerwatyw. Dostępne badania prezentowane przez francuską lekarkę-wirusologa Panią Francoise Barre uhonorowaną nagrodą Nobla za odkrycie wirusa HIV wskazały na efektywność stosowania prezerwatywy, jako metody profilaktyki w zakresie 60-90%. Postępowe środowiska naukowców opowiadają się za koncepcją „ pozytywnej prewencji”, czyli prawa ludzi żyjących z HIV do korzystania z przyjemnego seksu oraz edukacji dotyczącej prawdopodobieństwa transmisji HIV na partnerów stałych i przypadkowych.

Forsowana w Polsce i na świecie strategia WHO leczenia antyretrowirusowe daje firmom farmaceutycznym 200 miliardów dolarów rocznego przychodu. Obecnie wygląda to tak jakby świadomie propagowano metody działania, które pomogą epidemii dynamicznie się rozwijać. Nie wypada otwarcie zachęcać ludzi do zarażania się wirusem, ale można ukrywać istnienie epidemii, promować zawodne zabezpieczenia lateksowe, nie reagować na zagrożenia ze strony emigrantów, oferować darmowe terapie antyretrowirusowe, propagować pornografię i środki psychoaktywne oraz stymulować młodzież do zachować homoseksualnych. Jeśli w Polsce nie zmieni się środków zaradczych to za 20 lat epidemia HIV dotknie 2% społeczeństwa. Pamiętajmy AIDS jest nadal chorobą śmiertelną.

Adam Chmielewski ze Stowarzyszenia Odpowiedzialny Gdańsk.

Autor przygotował pytania, które w formie Interpelacji nr 19678 są dostępne na stronie sejmowej posła Michała Urbaniaka. „Program polityki zdrowotnej Leczenie antyretrowirusowe osób żyjących z wirusem HIV w Polsce”.

Bibliografia:

  • Raport Najwyższej Izby Kontroli: Krajowego Programu Zapobiegania Zakażeniom HIV i Zwalczania AIDS W LATACH 2012–2013.
  • Program polityki zdrowotnej- Leczenie antyretrowirusowe osób żyjących z wirusem HIV w Polsce na lata 2017 – 2021.
  • Polish AIDS Society – Zalecenia Polskiego Towarzystwa Naukowego 2019.
  • SPRAWOZDANIE Z REALIZACJI KRAJOWEGO PROGRAMU ZAPOBIEGANIA ZAKAŻENIOM HIV I ZWALCZANIA AIDS w 2019 roku opracowane przez Krajowe Centrum do Spraw AIDS.
  • Raport z lat 2019-2018 Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) oraz Biura Regionalnego WHO na Europę.