1. Wczoraj w mediach ukazała się sucha informacja, że sąd rejonowy dla m.st. Warszawy X Wydział Gospodarczy, ogłosił upadłość likwidacyjną Dolnośląskich Surowców Skalnych (DSS).

Jak podano w komunikacie Grupa DSS w której dominująca była spółka Dolnośląskie Surowce Skalne S.A. była największym w kraju producentem kruszyw łamanych dla projektów infrastrukturalnych w tym przede wszystkim do budowy dróg ekspresowych i autostrad.

W ten sposób dobiega końca funkcjonowanie firmy o której parę lat temu było bardzo głośno ze względu na duża łatwość w jaki nabywała od Skarbu Państwa kolejne przedsiębiorstwa zajmujące się wydobywaniem kruszyw, a także wyjątkową łatwość w zdobywaniu kontraktów na budowę dróg ekspresowych i autostrad.      

2. Przypomnijmy tylko, że w roku 2010 spółka DSS mająca już wtedy kłopoty z płynnością, stała się szczęśliwym nabywcą dwóch zyskownych firm wydobywających surowce skalne, których właścicielem był Skarb Państwa, co przy ówczesnym boomie w budownictwie drogowym, było prawie dosłownie "żyłą złota".

Jedną z nich były Kopalnie Surowców Skalnych w Złotoryi, drugą Kieleckie Kopalnie Surowców Skalnych (KKSS), obydwie firmy w doskonałej sytuacji finansowej, z gotówką odłożoną na rachunkach bankowych

Za tą pierwszą firmę jak się okazało DSS przez wiele miesięcy nie zapłaciło Skarbowi Państwa ponad 60 mln zł, a mimo tego Skarb Państwa sprzedał mu KKSS na równie dogodnych warunkach finansowych.

Trochę światła na te dziwne transakcje rzuciła później wiadomość, że doradcą DSS w tym czasie i to za duże pieniądze był były premier Kazimierz Marcinkiewicz, który już wtedy był wielkim przyjacielem prominentnych polityków Platformy.

3. Jeszcze dziwniejsze było otrzymanie przez DSS kontraktu na budowę odcinka C autostrady A2 pomiędzy Strykowem, a Konotopą.

Wcześniejszy wykonawca firma Covec z Chin chciał waloryzacji wartości kontraktu uzasadniając to głównie gwałtownym wzrostem cen materiałów budowlanych i paliwa ale GDDKiA, na to się nie zgodziła i Chińczycy zeszli z placu budowy.

Ówczesny minister transportu Cezary Grabarczyk w tzw. trybie z wolnej ręki w lipcu 2011 roku, wybrał kolejnego wykonawcę, konsorcjum na którego czele stanęła spółka DSS, mimo tego że wszystkie firmy wchodzące w jego skład nigdy samodzielnie dróg nie budowały.

Co więcej to co Chińczycy mieli wybudować za 535 mln złotych, nowy wykonawca mógł już realizować za 756 mln zł i pod koniec maja 2012 roku, miał oddać do użytku nie w pełni wybudowaną autostradę ale miał tylko zapewnić przejezdność swojego odcinka.

Mimo tych korzystnych warunków DSS nie dał rady i tuż przed świętami Wielkanocy 2012 roku także i ta firma zeszła z placu budowy.

4. Przypomnijmy tylko, że pod koniec lutego 2012 roku kiedy w mediach pojawiły się pierwsze sygnały o kłopotach z płynnością spółki DSS, ówczesny minister infrastruktury Sławomir Nowak zapewniał, że nic złego tej firmie nie może się wydarzyć.

W jednej z komercyjnych rozgłośni radiowych mówił między innymi tak „nie ma ryzyka upadłości spółki DSS. Mój resort zna dokładnie sytuację firmy, ponieważ jest o niej na bieżąco informowany”.

Zaledwie po miesiącu od tej wypowiedzi, zarząd spółki DSS sam złożył wniosek o upadłość spółki, ponieważ wcześniej aż pięciu różnych jej wierzycieli złożyło takie wnioski (wtedy sąd zdecydował się na upadłość układową).

Później budowę tego odcinka przejęli pozostali uczestnicy konsorcjum i na Euro 2012 udało się zapewnić przejezdność tej autostrady a tylko dzięki specjalnej ustawie przeprowadzonej błyskawicznie przez Sejm, która pozwoliła na to, żeby samochody mogły jeździć po niezakończonym terenie budowy.

5. Po kolejnych paru latach sąd ogłasza upadłość likwidacyjną DSS, a wcześniej jak już wspomniałem sądy gospodarcze ogłosiły upadłość dwóch spółek surowcowych, które DSS nabyło jak to się mówi w środowisku przedsiębiorców "za darmo i na raty" od Skarbu Państwa".

Wyjątkowa przychylność Skarbu Państwa dla DSS (ta prywatyzacyjna i w zdobywaniu kontraktów na budowę dróg), kosztowała nas wszystkich dziesiątki milionów złotych, teraz spółka DSS sama upada w wyjątkowej ciszy.

Zbigniew Kuźmiuk