W dzisiejszych czasach depresja wydaje się być istną plagą jednak zbyt często jest ona „radośnie” diagnozowana bez jednoczesnego wykluczenia innych często poważnych chorób, których objawem może być właśnie depresja.

Lista chorób, którym towarzyszy depresja jako objaw jest bardzo długa. Niestety zbyt powszechna jest praktyka diagnozowania depresji jako choroby psychicznej nie mającej związku z tym co się dzieje w organizmie człowieka. Powszechne są przypadki ludzi, u których najpierw zdiagnozowano depresję, a po latach stawiana była diagnoza poważnej choroby, np. autoimmunologicznej. Depresja jest często objawem chorób w obrębie kręgosłupa – niestety pacjent zamiast skierowania na rehabilitację może dostać tylko receptę na antydepresanty. Kolejnym częstym problemem zdrowotnym są problemy hormonalne – im także towarzyszy bardzo często depresja. Choroby układu nerwowego to kolejna grupa obok infekcji zakaźnych gdzie depresja jest nieodłącznym objawem współtowarzyszącym.

Dlatego jeśli przepisano nam antydepresanty to nie poprzestawajmy na tym. Sprawdźmy organizm pod kątem wielu chorób zanim choroba przejdzie w stadium bardziej zaawansowane. Zróbmy to zwłaszcza jeśli po różnych rodzajach antydepresantów nie przychodzi poprawa, po fototerapii nie ma poprawy i po zmianie środowiska czyli ludzi, z którymi przebywamy nie ma poprawy. Tu należy podkreślić, że jeśli mamy do czynienie z osobą o psychopatycznej ( bardzo egoistycznej ) konstrukcji mózgu to nasza depresja może okazać się nawet lekooporna. Psychopaci to obojętne typy nastawione tylko na własne korzyści kosztem innych – bezwzględnie manipulują i kłamią. Koniecznie sprawdź czy nie masz takiego typa w pracy lub co gorsza w domu. Jeśli ktoś taki jest, to za wszelką cenę się od takiej osoby maksymalnie jak się da izoluj. Może się okazać, że zerwanie relacji z takim typem przyniesie szybką poprawę samopoczucia, a jakiekolwiek leczenie okaże się zbędne.

Uwaga!!! W tym miejscu należy zaznaczyć, że leki antydepresyjne odpowiednio dobrane z ogromnym rozsądkiem w przypadku wielu depresji o podłożu psychicznym ratują ludziom życie i pozwalają znacznie lepiej funkcjonować. Antydepresanty zawsze powinny być podawane wraz z substancjami niwelującymi ich skutki uboczne i w najmniejszych skutecznych dawkach. Są również choroby fizjologiczne, w których antydepresanty zamiast szkodzić mogą wpływać leczniczo na tą chorobę i o tym też warto wiedzieć.

Odpowiednio dobrane w ramach współpracy z lekarzem leki przeciwdepresyjne u większości pacjentów nie powodują oszołomienia ani spadku koncentracji. Osobiście jestem zwolennikiem bardzo małych dawek leków. Należy pamiętać, że antydepresanty mają wpływ na ilość konkretnych substancji biochemicznych w organizmie i zamiast loterii w dobieraniu leku na zasadzie, że w końcu znajdziemy ten właściwy proponuję określenie w dokładnym wywiadzie na podstawie objawów chorobowych najbardziej prawdopodobny szlak zaburzeń wydzielania neuroprzekaźników prowadzący do depresji. Np. niektóre leki antydepresyjne podwyższają tylko poziom serotoniny i często też podwyższają poziom hormonu stresu prolaktyny. Co się będzie zatem działo jeśli osobie, która cierpi na depresję właśnie z powodu nadmiaru prolaktyny podamy leki antydepresanty podwyższające jej poziom? Dlatego tak bardzo ważne jest odpowiednie dobranie tych leków.

Jeśli wykryto u nas depresję to warto zrobić badania biochemiczne i hormonalne, sprawdzić kręgosłup i napięcie mięśni koło kręgosłupa przynajmniej manualnie (dotykowo). Warto sprawdzić jak funkcjonują nasze narządy wewnętrzne. Depresja towarzyszy np. źle funkcjonującym nerkom. Źle funkcjonujący układ pokarmowy czy jelita, przez które do krwiobiegu przedostaje się zbyt dużo toksyn to kolejny powód wprowadzający człowieka w stan depresji . Tradycyjnie depresji najczęściej towarzyszy podwyższony poziom kortyzolu. Jeśli jednak kortyzol jest w normie to powinien być to kolejny sygnał zachęcający nas do dalszych poszukiwań. Również w klasycznej depresji na ogół następuje poprawa samopoczucia po wysiłku fizycznym, gdy jesteśmy poważnie chorzy po wysiłku fizycznym może nastąpić osłabienie i bóle mięśni. Zbyt niski lub zbyt wysoki poziom niektórych mikroelementów również może skutkować depresją. Infekcje wirusowe, bakteryjne, grzybicze czy pasożyty również często powodują stany depresyjne. Stany przygnębienia towarzyszą chorobom układu nerwowego. Wreszcie depresja może być spowodowana różnego rodzaju toksynami, przebywaniem w szkodliwych warunkach lub wśród toksycznych ludzi.

Dlatego gdy dotyka nas depresja i żadne zabiegi terapeutyczno-lecznicze nie przynoszą poprawy to trzeba przede wszystkim szukać przyczyn fizjologicznych. Jeśli nasz organizm ogólnie wydaje się zdrowy wtedy warto sprawdzić czy nie padliśmy ofiarą czasami bardzo trudnych we wczesnej diagnostyce chorób autoimmunologicznych. Poza powszechną chorobą z autoagresji jak hashimoto należy wziąć pod uwagę RZS ( reumatoidalne zapalenie stawów), sm ( stwardnienie rozsiane), toczeń rumieniowaty układowy, zapalenie wielomięśniowe, twardzina, miastenia, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, łuszczycowe zapalenie stawów, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna, choroba Addisona, niedokrwistość Addisona-Biermera itp.

Należy również pamiętać, że nawet z pozoru niegroźne autoimmunologiczne choroby skórne jak łuszczyca, bielactwo czy łysienie plackowate mogą współistnieć z innymi chorobami z autoagresji.

Obok depresji kolejną chorobą, która wymaga dalszego dociekania jest zespół przewlekłego zmęczenia i fibromialgia.

A oto lista innych chorób, których objawem mogą być zaburzenia depresyjne:

Choroby endokrynne:

choroba Cushinga

choroba Addisona

choroby tarczycy ( zwłaszcza niedoczynność i hashimoto )

choroby przytarczyc

zaburzenia wydzielania hormonów płciowych estrogenów, progesteronu i testosteronu.

choroby związane z zaburzeniami cyklu miesięcznego

niedoczynność przysadki mózgwej

Choroby neurologiczne:

stwardnienie rozsiane

choroba Parkinsona

choroba Huntingtona

uszkodzenie rdzenia kręgowego

uraz, guz oraz udar mózgu ( zwłaszcza zawały lewej przedniej części )

Choroby zakaźne:

wirusowe zapalenie wątroby

mononukleoza zakaźna

opryszczka

bruceloza

dur brzuszny

AIDS

kiła

borelioza

Zaburzenia psychiczne:

schizofrenia

zaburzenia lękowe

zaburzenia osobowości

zaburzenia odżywiania

otępienie

Zespół Aspergera

Inne choroby

choroby nowotworowe ( zwłaszcza trzustki a także rakowiak i szpiczak mnogi)

choroby autoimmunologiczne

toczeń rumieniowaty układowy

reumatoidalne zapalenie stawów

niewydolność nerek

porfiria

niedobór niacyny

niedobór lub nadmiar niektórych witamin i minerałów

przewlekłe stany bólowe

Na koniec warto podkreślić, że w zasadzie większości chorób, które wiążą się z osłabieniem i mają wpływ na wydolność fizyczną lub intelektualną może towarzyszyć depresja. Dlatego lista wymienionych przeze mnie chorób w artykule to lista najczęstszych chorób, którym towarzyszą zaburzenia depresyjne ale jest to lista dalece niekompletna.

daug