Według ostatnich sondaży najpoważniejszym kandydatem na prezydent USA z ramienia Partii Republikańskiej jest Mitt Romney. Po wycofaniu się z wyścigu Mike’a Huckabee szanse na nominację ma również nieprzejednany obrońca życia z Teksasu Rick Perry. Jednak na horyzoncie pojawiła się atrakcyjna kobieta, która rzuciła rękawice swoim kolegom.   Michele Bachmann jest obecnie na językach wszystkich komentatorów politycznych za Oceanem.


Nowy wróg lewicy

/

„Chcę to ogłosić dzisiejszego wieczoru: prezydent Obama to prezydent jednej kadencji" - powiedziała Bachmann podczas debaty prawicowych kandydatów na prezydenta zorganizowanej przez CNN. „Podczas dwugodzinnej debaty transmitowanej przez CNN z jej twarzy ani na chwilę nie zszedł uśmiech przywodzący na myśl królową piękności. Nie straciła też zimnej krwi i dowcipu. […] Entuzjastyczne recenzje, jakie powitały ją następnego ranka - nie tylko ze strony jej zwolenników, ale, co istotniejsze, także niektórych spośród jej najgłośniejszych krytyków w głównych mediach - były prawdopodobnie jeszcze większą niespodzianką, niż jej pewne siebie wystąpienie” - pisał daleki od promowania konserwatywnych  wartości „The New York Times”.

Bachmann do niedawna nie była szeroko rozpoznawalnym politykiem.  Dopiero dzięki konserwatywnej eksplozji wywołanej przez pojawienie się Tea Party wypłynęła na szersze wody amerykańskiej polityki. Mimo tego, że w Kongresie zasiada dopiero od 3 lat,  już zdążyła stać się twarzą konserwatystów i wyrazistym sprzeciwem wobec lewicowej rewolucji Obamy.  Siła Bachmann jest coraz mocniej widoczna poprzez stosunek do jej kandydatury liberalnych mediów. Mimo tego, że Chris Matthews z CNBC, który przez wiele tygodni mocno krytykował Bachmann, wykrzyknął w końcu na antenie - „ udało jej się”, większość komentatorów nie zostawia na niej suchej nitki. „Bachmann to religijna zelotka, w której mózgu następują wyładowania elektryczne powodujące paranoiczne wizje” - napisał polityczny komentator „Rolling Stone”. 

Liberalne media odnotowują z pietyzmem  każdą najmniejszą wpadkę konserwatywnej polityk, wypominając jej nawet pomylenie aktora Johna Wayne’a z podobnie nazywającym się mordercą.  Wyśmiewają również  jej poglądy ekonomiczne, wizję polityki zagranicznej oraz... jej prowincjonalne pochodzenie, co w kraju zbudowanym na egalitaryzmie jest zazwyczaj  źle przyjmowane. Doświadczenie jednak uczy, że na całym świecie stosuje się inne standardy dla polityków prawicowych. Dokładnie takiego samego wściekłego ataku doświadczyła Sarah Palin, która notabene również od Bachmann dostała kilka „szpilek”. Kongresmentka wyraźnie odcięła się od „pani wpadki”, która swoimi pełnymi ignorancji  wypowiedziami roztrwoniła dużą część elektoratu pozyskanego 3 lata temu.  Bachmann wydaje się być jednak politykiem zupełnie innym od byłej gubernator Alaski i dzięki błyskotliwemu i zaskakującemu występowi podczas debaty oglądanej przez miliony Amerykanów przebiła popularną Palin.

    

W 100% pro-life

 

Bachmann nie jest zresztą  infantylną ozdobą prawicy,  dzięki której Republikanie pozyskują poparcie  środowisk kobiecych.  Skompletowała ona całkiem ciekawy sztab wyborczy, w którym znalazł się Ed Rollins, były doradca Ronalda Reagana i Georga Busha.  Na dodatek Bachmann potrafi zebrać fundusze na swoją kampanię i jest w stanie walczyć ze swoimi bardziej doświadczonymi kolegami. Podczas debaty w  New Hampshire wytknęła Timowi Pawlentemu, że ten dopuszcza aborcję w przypadku kazirodztwa czy „uszkodzenia płodu”.  Pawlenty i Bachmann nie przepadają za sobą (ich spór toczy się od czasów politycznej działalności w Minnesocie, gdzie Bachmann zaczęła karierę)  i kongresmenka sprytnie wykorzystała kwestie ochrony życia, podważając główną idee fix byłego gubernatora Minnesoty. „Jestem w 100 procentach pro-life. Urodziłam piątkę dzieci. Wierzę w  godność ludzkiego życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Wierzę w świętość ludzkiego życia” - powiedziała i dodała, że “Deklaracja Niepodległości” mówi, iż niezbywalne prawa są nam dane od Boga a nie rządu.  „Pięknem tego jest to, że rząd nie może zabrać tych praw. Tylko Bóg daje i Bóg odbiera” - powiedziała.

Ochrona życia dzieci nienarodzonych jest dla Bachmann kluczową kwestią. Kilka dni temu przyznała, że zdeklarowała się po stronie pro-life po tym jak poroniła dziecko.  Podczas  dramatycznych miesięcy  po stracie dziecka pomógł jej chrześcijański psycholog, dzięki któremu wraz z mężem zdecydowała się być rodziną zastępczą dla 23 dzieci. „ W tamtym czasie nie myśleliśmy o sobie ani o naszych karierach. Strata dziecka zmieniła nasze nastawienie do życia” – opowiada. Udało jej się podnieść po tragedii.  

 Dziś Bachmann na każdym kroku podkreśla, że priorytetem w jej walce o Biały Dom  jest unieważnienie proaborcyjnego “ObamaCare”. Mocna obrona życia nienarodzonego sprowadziła na nią krytykę licznych środowisk, które nie omieszkały nazwać ją „faszystką” i „zacofanym bigotem”. Kongresmenka doprowadziła również do furii środowiska gejowskie popierając swojego męża, który  nazywał homoseksualistów  „barbarzyńcami”. Głosowała również przeciwko ustawie, która przewidywała kary za „mowę nienawiści”, argumentując to tym, że będzie ona chronić pedofilów.  

Portale LGTB prześcigają się w wyciąganiu cytatów Bachmann, która przestrzega przed wprowadzaniem do szkół gejowskiej propagandy czy gejowską próbą zniszczenia małżeństwa. Michael Lindsay napisał w „Washington Post”, że kongresmenka zbija tylko kapitał polityczny pozyskując chrześcijańskich wyborców. Liberalni publicyści nazywają ją jednak „niebezpieczną ekstremą”. Media nie omieszkały przypomnieć, że przyrodnia siostra Bachmann jest lesbijką, która napisała nawet list do gazety, w którym odcina się od poglądów swojej znanej kuzynki. „ Bachmann jest z pewnością jedną z najbardziej antygejowskich mainstreamowych kandydatów w wyścigi do Białego Domu w ostatnich latach. Jej polityczna filozofia i osobiste przekonania są oparte na uprzedzeniach wobec mniejszości seksualnych w USA” - czytamy w „Guardianie”.


Wojna z socjalizmem 

/

Bachmann nie różni się znaczącą od wielu polityków swojej partii wizją Ameryki. Jest zwolenniczką wolnego rynku i zdecydowanie sprzeciwia się polityce fiskalnej administracji Obamy. Głosowała dwukrotnie przeciwko rządowemu programowi ratowania banków Opowiada się również  za zniesieniem wszelkich ulg podatkowych, w tym także pomocy najuboższym argumentując to tym ,że  „system, w którym 47 proc. Amerykanów nie płaci żadnych podatków, rujnuje demokrację”. Domaga się powrotu do amerykańskich korzeni, swobodnego dostępu do broni palnej i zminimalizowania wpływu  rządu na życie obywateli.  

Bachmann została nazwana mistrzynią ciętych ripost. Dowodzi tego swoimi coraz bardziej udanymi wystąpieniami na licznych wiecach wyborczych.  – Tak jak druga kadencja Jimmy’ego Cartera w niczym nie przysłużyłaby się Ameryce, tak powinniśmy zrobić wszystko, aby nie mieć drugiej administracji Obamy – powiedziała podczas jednego z wieców.

Ciekawostką jest to, że będąc na studiach pracowała w sztabie Jimmiego Cartera, co wynikało z tego, że jej rodzice byli zdeklarowanymi demokratami.  Jednak już w 1980 roku stanęła po stronie Ronalda Reagana. Jej miłość do kapitalizmu i sprzeciw wobec roszczeń socjalistów spowodował, że w 2006 roku  związki zawodowe zebrały 10 mln dolarów, aby utrącić jej kandydaturę do Izby Reprezentantów. Mimo tego, iż jest klasycznym przedstawicielem amerykańskiej prawicy, część komentatorów wciąż patrzy na nią z politowaniem i nie traktuje poważnie jej kandydatury. – Skreślenie kandydatury Bachmann byłoby błędem – ostrzega jednak Larry Jacobs, profesor politologii na University of Minnesota. „Wiem, co to znaczy być z Iowa, wiem, co tutaj cenimy, i co jest ważne. (...) Czasy zmieniły się w Waterloo, ale ludzie tutejsi wciąż mają w sobie tego ducha, który świeci przykładem dla innych. Nasz rząd jednak stale się rozrasta, sprawiając, że miejsca pracy uciekają za granicę i wydaje więcej pieniędzy niż ma" – powiedziała występując w miasteczku, w którym się urodziła.


Rok 2012 pokaże czy waleczna konserwatystka z Waterloo zasłuży na miano Napoleona czy Wellingtona.


Łukasz Adamski