Ten artykuł dotyczy wersu 5:32 z Koranu, na który często powołują się muzułmanie podczas debat z krytykami ich religii. Intelektualiści i islamscy duchowni, podobnie jak apologeci z Zachodu, często cytują ten fragment na poparcie nieprawdziwego poglądu jakoby islam był religią pokoju.

Wers ten jednak w żadnym razie nie jest pokojowy i przynosi wstyd nie tylko Koranowi i każdemu kto go cytuje, ale całemu islamowi.

Wcześniej czy później osoby zainteresowane tematem islamu spotkają muzułmanów albo osoby z Zachodu, które posługują się wersetem 5:32, żeby szerzyć kłamstwa na temat islamu i prezentować go jako religię pokoju. Ten artykuł pomoże zbić ich argumenty.

Oto jak muzułmanie i apologeci islamu cytują wspomniany fragment:

„Ten, kto zabił człowieka, który nie popełnił zabójstwa i nie szerzył zgorszenia na ziemi, czyni tak, jakby zabił wszystkich ludzi. A ten, kto przywraca do życia człowieka, czyni tak, jakby przywracał do życia wszystkich ludzi.”

A poniżej tłumaczenie wersetu z języka arabskiego:

„Z tego to powodu przepisaliśmy synom Izraela: ‘Ten, kto zabił człowieka, który nie popełnił zabójstwa i nie szerzył zgorszenia na ziemi, czyni tak, jakby zabił wszystkich ludzi. A ten, kto przywraca do życia człowieka, czyni tak, jakby przywracał do życia wszystkich ludzi.’ Przyszli do nich nasi posłańcy z jasnymi dowodami, potem jednak wielu z nich popełniało przestępstwa na ziemi”.

Podkreślony fragment zazwyczaj jest pomijany przez osoby, które powołują się na cały wers, albo jest używany jako dodatkowe wyjaśnienie. Muzułmanie rozumieją ten werset jako dekret od Allaha, który głosi, iż „Ten, kto zabił człowieka, który nie popełnił zabójstwa i nie szerzył zgorszenia na ziemi, czyni tak, jakby zabił wszystkich ludzi. A ten, kto przywraca do życia człowieka, czyni tak, jakby przywracał do życia wszystkich ludzi.” Rzeczywiście, jeśli tak do tego podejdziemy, przesłanie tego wersetu ten wydaje się być bardzo ludzkie i pokojowe.

Jednak są od tego dekretu dwa wyjątki wspomiane w podkreślonej części, o której zazwyczaj się zapomina – chodzi tylko o człowieka, który nie popełnił zabójstwa i nie szerzył zgorszenia na ziemi“. Pierwszy wyjątek: jeśli przyczyną morderstwa jest zemsta (morderstwo jest dozwolone!). Drugi wyjątek: jeśli ofiara popełniła fasad (zgorszenie).

Arabskie słowo “fasad” tłumaczy się jako “zepsucie”. Islamskie zrozumienie tego terminu wiąże się z praktykami czy działaniami, które uważane są za nieislamskie. Czyli:

1. Picie alkoholu

2. Spożywanie wieprzowiny

3. Twierdzenie, że Mohamet nie był prorokiem

4. Twierdzenie, że Allah nie jest bogiem

5. Wiara w to, że Jezus został ukrzyżowany

6. Głoszenie nieislamskich idei, takich jak ewolucja

7. Słuchanie muzyki

8. Nagrywanie/oglądanie filmów

9. Niestosowanie się do islamskich zasad dotyczących ubioru

10. Cudzołóstwo

11. Obchodzenie świąt Bożego Narodzenia

12. Przebywanie w towarzystwie osób przeciwnej płci

Jeśli się nad tym zastanowimy, “fasad” opisuje [w pewnej mierze] normalne życie niemuzułmanów. Tak więc zgodnie z wersetem 5:32 zabijanie niemuzułmanów jest w porządku, ponieważ jest wyłączone z powyższego dekretu. Krótko mówiąc, wers 5:32 zakazuje zabijania tylko muzułmanów, chyba że motywem jest zemsta. A jest to najbardziej pokojowy werset Koranu.

emde/Euroislam.pl