Koksartroza - pierwsze objawy i rozwój schorzenia
Ogólne objawy koksartrozy obejmują przede wszystkim ból przy obciążeniu kończyny, w stanie spoczynku lub podczas dotyku. Ponadto pacjenci odczuwają sztywność i ograniczenie ruchomości stawu biodrowego, a także problemy z prawidłowym poruszaniem się.
W początkowym etapie schorzenia ból pojawia się jedynie w przypadku obciążenia kończyny i jest zlokalizowany w okolicach pachwiny, skąd może promieniować do kolana lub lędźwiowego odcinka kręgosłupa. Rozwój choroby oraz brak podjęcia odpowiednich działań w początkowym stadium koksartrozy może spowodować, że ból będzie nam doskwierał również w stanie spoczynku, a w najgorszym przypadku nawet przy samym dotyku chorego biodra. Na początku możemy też odczuwać lekkie “trzeszczenie” stawu i ograniczenie jego ruchomości. Z czasem natomiast może pojawić się przykurcz zgięciowy, który w sposób znaczny utrudni poruszanie się i wykonywanie wielu codziennych czynności, a ponadto wywoła problem skrócenia kończyny.
Niestety, niekorzystny mechanizm działania polega w tym przypadku na tym, że osoba, która zmaga się z koksartrozą, zaczyna oszczędzać biodro, co w efekcie prowadzi do zaniku mięśni uda i pośladka. Można to dostrzec już po samym chodzie chorego, który widocznie stara się unikać obciążania chorego biodra poprzez wahadłowe i rotacyjne ruchy tułowia. Problem stale się pogłębia, co wymusza na chorym rozpoczęcie poruszania się przy pomocy jednej lub dwóch kul łokciowych. Zwiększa się przykurcz zgięciowy, a kończyna ulega wspomnianemu skróceniu.
Koksartroza - jak wygląda leczenie?
Plan leczenia zwyrodnienia stawu biodrowego uzależniony jest od kilku różnych czynników. Głównym jest oczywiście stopień zaawansowania schorzenia, jednak specjaliści, proponując odpowiednią metodę leczenia, biorą także pod uwagę wiek pacjenta, reakcję na ból oraz ogólny stan jego zdrowia.
Stadium choroby zwyrodnieniowej najlepiej pozwala określić badanie RTG. Subiektywnie odczuwane przez pacjenta zmiany nie zawsze znajdują swoje odzwierciedlenie w zdjęciu rentgenowskim, dlatego badanie to jest niezbędne do przeprowadzenia rzetelnej diagnostyki.
W przypadku łagodnych zmian najczęściej stosuje się leczenie farmakologiczne w połączeniu z rehabilitacją i fizjoterapią. Zastosowanie preparatów przeciwbólowych i przeciwzapalnych pomaga pozbyć się bólu, a przy tym zwiększyć możliwości rehabilitacji i leczenia ruchem. Bardzo pomocne okazują się także masaże lecznicze oraz zabiegi fizykoterapeutyczne.
Zwyrodnienie stawu biodrowego - kiedy niezbędna operacja?
W zaawansowanych przypadkach zwyrodnienia stawu biodrowego czasami jedynym słusznym rozwiązaniem okazuje się leczenie operacyjne. Można je przeprowadzić w formie zabiegu:
-
osteotomii,
-
usztywnienia stawu,
-
endoprotezoplastyki.
Pierwsze dwie metody stosuje się niezwykle rzadko i jedynie w szczególnych przypadkach. Znacznie częściej wykorzystuje się dziś mało inwazyjną metodę artroskopii, pozwalającą opóźniać rozwój zmian zwyrodnieniowych, oraz endoprotezoplastykę, która polega na wymianie panewki i głowy kości udowej na elementy sztuczne. Są to zabiegi, które przynoszą wyraźną poprawę w funkcjonowaniu stawu biodrowego i redukcję dolegliwości bólowych towarzyszących zwyrodnieniu. O wskazaniu do poszczególnego zabiegu decyduje specjalista po wykonaniu badań oraz przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu lekarskiego.