Czyli kumplujemy się z Bogiem ?
Typowy modernizm na masońską modłę.Nie kumplujemy się. Staramy się oddać Mu wszystko. Nasze uczucia też...
Ks. Piotra warto słuchać.Bardzo dobrze jest się kłócić z Bogiem?!
Tylko wtedy gdy ateista to robi. Nigdy człowiek wierzący.
Gdybym miała kłócić się z Bogiem, ja osoba wierząca, byłaby to moja kompletna porażka.
Natomiast ateista gdy zaczyna kłócić się z Bogiem to w krótkim czasie nawróci się.@Heteronormatywny
Tak jak piszesz w kłótniach tak niestety jest. Na Frondzie też widzę jak wyglądają kłótnie.Wszyscy Apostołowie, święci, męczennicy, ojcowie Kościoła, swoim życiem i przykładem dawali świadectwo niezwykłego szacunku, pokory, atencji i bojaźni wobec Boga - nawet przez myśl im nie przeszło, aby z Nim się kumplować, spoufalać i fraternizować. Traktowanie Boga jako kumpla, świadczy o tym, że jesteśmy mu równi - jest to niezwykła pycha, charakterystyczna dla modernizmu, który na pierwszy plan wysuwa człowieka i jego prawa, lekceważąc Prawa Boskie.
Nawet największy święty Kościoła - św. Jan Chrzciciel powiedział: „nie jestem godzien, aby się schylić i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów" (Mk 1,6).
@izazdo
Owo "wadzenie się z Bogiem" dotyczyło tylko Jakuba i nie wiedział on z kim się "wadzi" - dzisiejsi teologowie przypuszczają, że chodzi tu o "duchowe zmagania" z istotą boską (aniołem)."Kłócenie się z Bogiem" to niedorzeczne ... można błagać, dziękować i adorować.
Kłócić ...się można sam ze sobą.Po to Bóg dał rozum by emocje opanować ... jeśli ktoś nie może się opanować cóż.A jak się nie kłócę to mniej kocha? ...a może więcej ? :)))))))enrque111;
wybacz, ale nie poznałeś Boga Pisma Świętego@izazdo
Opierasz się o Stary Testament. My jesteśmy daleko do przodu i mamy Nowy Testament. Mamy Pana Jezusa. Nasz Pan Jezus Chrystus bardzo wyraźnie powiedział jakim trzeba być człowiekiem. Nie cofajmy się.
Mówisz, ze św. Teresa też przygadała Panu Bogu. Cóż, z pewnością musiała się później z tego wyspowiadać.
@izazdo
Czytam Stary Testament i rozumiem. Wiem, że Nowy jest wypełnieniem Starego.
Kiedyś miałam taki przypadek. Gdy byłam daleko od Boga i myślałam, że będzie tak zawsze a coś w życiu nie poszło po mojej myśli zaczęłam mieć pretensje do Boga, że dał mi niedobrego Anioła Stróża. Wszystko zwaliłam na Niego. Powiedziałam Bogu, że jest leniwy, nie pomaga mi i niech mi Go jak najszybciej zmieni.
Wiem, że Bóg mnie wtedy słuchał. Słuchał tych moich bzdur i czekał na mnie cały czas. Dlatego uważam, że człowiek słabej wiary albo w ogóle niewierzący jest zdolny do takiego zachowania ale nigdy nie nawrócony.
Tutaj enrque111 dobrze napisał. Absolutnie się zgadzam.
Jak widać po komentarzach "rycerze" nie zrozumieli nic z katechezy ks. Piotra.
Wykłócać się z Bogiem, wtedy gdy nie potrafimy zrozumieć dlaczego to właśnie my wpadliśmy w tarapaty, nie jest wcale równoznaczne z kumplowaniem się z Nim.
Chciałabym zobaczyć enrque111, polopid3, i im podobnych jak trwają na adoracji, w uwielbianiu Boga, gdy im się cały świat zawali, np. w jednej chwili stracili by najdroższą im osobę, albo jakiś kataklizm pozbawił by ich wszystkiego.Kłócić się z Bogiem, czy też nie to dyskusyjne, ale na pewno warto rozmawiać.
Szczerze, własnymi słowami o wszystkim co nas trapi i z czym sobie nie radzimy.
Ważne aby nie przegiąć pały z tym "kumplowaniem".@Kriss66
Świetnie to ujął o. Augustyn Pelanowski - Twoje uczucia też! należą do Boga...Kriss 66 piątka - lepiej się kłócić i dyskutować, niż chować w sobie urazę i być obojętnym czy obrażonym, najgorzej chyba oszukiwać i knuć gdzieś z boku, tak jak z ludźmi w życiu"Postawmy Panu Bogu jak najtrudniejsze pytania." Ale traktując Go poważnie, czekajmy cierpliwie na odpowiedź.Chyba wszystko zależy od temperamentu człowieka.
