Krzyżu święty, nade wszystko 
drzewo przenajszlachetniejsze.
W żadnym lesie takie nie jest, 
jedno na którym sam Bóg jest. 
Słodkie drzewo, słodkie gwoździe 
rozkoszny owoc nosiło.

Skłoń gałązki drzewo święte, 
ulżyj członkom tak rozpiętym, 
odmień teraz oną srogość, 
którąś miało z przyrodzenia.
Spuść lekuchno i cichuchno 
Ciało Króla niebieskiego.

Tyś samo było dostojne 
nosić światowe zbawienie,
przez cię przewóz jest naprawion 
światu, który był zagubion. 
Który święta Krew polała, 
co z Baranka wypływała.

Niesłychanać to jest dobroć, 
za kogo na krzyżu umrzeć.
Któż to może dzisiaj zdziałać,
za kogo swoją duszę dać?
Sam to Pan Jezus wykonał, 
bo nas wiernie umiłował.

bjad