1/ Spowodować powstanie 1.3 milliona nowych miejsc pracy do 2020 r.;
2/ Zredukować o 20 proc. podatek od wynagrodzeń;
3/ Nie podwyższać jakichkolwiek podatków;
4/ Obniżyć podatki ściągane od małych firm z 11 do 9 proc.;
5/ Zreformować powszechne świadczenia opieki zdrowotnej wobec dzieci;
6/ Przedłużyć do 18 miesięcy urlop macieżyński (rodzicielski) po urodzeniu dziecka;
7/ Udzielić przez państwo wsparcia dla 700 tys. rodzin, aby stali się właścicelami domów;
8/ Obiąć opieką i wsparciem państwa rodziny o niskich i średnich dochodach;
9/ Wprowadzić ulgę podatkową na remonty domów.
Niezależnie od bieżącego programu KPK ma trwałe fundamenty programowe. Kanadyjscy konserwatyści opowiadają się za państwem suwerennym o federalnej strukturze, za budową jedności narodowej (przy uznaniu odrębnego narodu Quebeck) i kanadyjskiej tożsamości. Są zwolennikami państwa demokratycznego, nowoczesnego, ale zarazem hołdującego swoim niedługim tradycjom, opartego na rządach prawa, przestrzegającego praw człowieka. Państwo musi zagwarantować równe szanse dla wszystkich Kanadyjczyków, niezależnie od tego, z jakiego środowiska pochodzą, aby mogli zrealizować swe marzenia w kraju dbającym o wolność, bezpieczeństwo (zewnętrzne, wewnętrzne, socjalne), sprawiedliwość (surowe kary za zabójstwa, przestępstwa narkotykowe oraz przestępstwa seksualne wobec dzieci), o ochronę zdrowia obywateli oraz edukację dzieci i młodzieży. Ponadto konserwatyści podejmują działania na rzecz poprawy stanu środowiska naturalnego, zwiększenia obszarów ekologicznie chronionych, zarówno lądowych jak i morskich.
Ich celem jest także silna gospodarka (m.in. przez niskie podatki, rozwój infrastruktury, oszczędności) i zamożne społeczeństwo, w którym wysoko ceniony jest wolny rynek, przedsiębiorczość i indywidualne osiągnięcia. W polityce zagranicznej, na arenie międzynarodowej, rząd konserwatywny pragnie niezmiennie bronić kanadyjskich interesów narodowych, zaś rozwijając armię skutecznie bronić granic państwa i dbać o pokój na świecie przez udział w misjach międzynarodowych.
Tradycje partii konserwatywnej w Kanadzie liczą 150 lat. Historia obecnej Konserwatywnej Partii Kanady zaczęła się 16 października 2003 r., kiedy to przywódcy Partii Konserwatywnej i Postępowo-Konserwatywnej Partii Kanady ogłosili porozumienie jednocząc obie partie pod nowym sztandarem politycznym KPK i przywództwem Stephena Harpera.
W listopadzie 2005 r. zjednoczeni konserwatyści przegłosowali votum nieufności dla premiera Paula Martina, co spowodowało dymisję liberalnego gabinetu i rozpisanie nowych wyborów. W dniu 23 stycznia 2006 r. Kanadyjczycy zmęczeni rządami liberałów, które charakteryzwały afery korupcyjne i marnotrastwo środków publicznych, głosowali za dobrą zmianą. Dwa tygodnie później Stephen Harper został zaprzysiężony jako premier rządu Kanady. W wyborach parlamentarnych w październiku 2008 r. Kanadyjczycy ponownie wybrali konserwatywny rząd, aby nadal prowadził państwo w kierunku rozwoju gospodarczego i bezpieczeństwa społecznego. W 2011 r. mimo koalicji całej opozycji i odrzuceniu przez parlament budżetu, obywatele ponownie opowiedzieli się w wyborach za konserwatystami.
Obecnie Konserwatywna Partia Kanady, ta wielka, nowoczesna i świetnie funkcjonująca organizacja polityczna, ma silne poparcie społeczne w całym państwie, od oceanu do oceanu. Przy wsparciu partii i jej członków, konserwatywny rząd Stephena Harpera podtrzymuje dumną tradycję konserwatywnej Kanady, która na drodze ku przyszłości oferuje wielkie możliwości rozwoju. Już za kilka dni zobaczymy, czy większość Kanadyjczyków myśli podobnie i znów zaufa partii zasad.
dr Artur Górski, poseł PiS, członek Polsko-Kanadyjskiej Grupy Parlamentarnej