CIEKAWOSTKA: Cukinia jest krewniakiem dyni. Co ciekawe, jej nazwa oznacza w języku włoskim małą dynię (zucchina). Wyhodowana w słonecznej Italii już w XIX wieku, do Polski trafiła dopiero kilkanaście lat temu. Zadomowiła się jednak na polskich stołach już na dobre. Czy fakt ten może cieszyć? Nie tylko może, ale i powinien!

Cukinia - właściwości odżywcze i lecznicze

Cukinia jest warzywem nie tylko smacznym i mającym szerokie kulinarne zastosowanie, ale też i bardzo zdrowym. Cukinia jest bowiem dobrym źródłem witamin z grupy B (kwasu foliowego, B1, B2, B5, B6), A i K, składników mineralnych: cynku, fosforu, magnezu, manganu, miedzi, potasu oraz bardzo bogatym źródłem witaminy C. Dzięki zawartości owych witamin i składników mineralnych cukinia:

  • pozytywnie wpływa na stan włosów, skóry i paznokci
  • wspomaga układ nerwowy
  • redukuje objawy i następstwa stresu
  • wspomaga przemiany metaboliczne
  • wzmacnia odporność organizmu i przyspiesza walkę z infekcjami
  • ma działanie antyoksydacyjne
  • wspomaga wzrok
  • wzmacnia krzepliwość krwi
  • ma działanie moczopędne i przyspiesza usuwanie toksyn z organizm
  • Cukinię powinny również jadać przyszłe mamy, gdyż zawarty w nich kwas foliowy jest niezbędny do prawidłowego rozwijania się płodu. Warto również dodać, iż cukinia jest dobrym źródłem błonnika, dzięki czemu reguluje perystaltykę jelit i zapobiega zaparciom.
  • Cukinia jest warzywem niskokalorycznym (w 100 gramach dostarcza jedynie około 17 kcal) i w większości składa się z wody. Tym samym może być z powodzeniem włączona do diety osób dbających o linię. Warto również wiedzieć, iż cukinie i kabaczki wykazują silne działanie alkalizujące, dzięki czemu wspomagają odkwaszanie organizmu i przywracanie równowagi kwasowo-zasadowej.
  • Cukinia - zastosowanie w kuchni
  • Cukinia ma, jak to zostało powiedziane, niezwykle wiele kulinarnych zastosowań. Można dodawać ją do leczo, francuskiego ratatouille, zup (w tym zup kremów), sałatek, sosów (zarówno mięsnych, jak i wegetariańskich), można ją dusić, gotować... itd. Ponadto cukinię panierowaną w cieście naleśnikowym można smażyć (plasterki cukinii należy posolić i odstawić na jakiś czas, a następnie zetrzeć ręcznikiem papierowym wodę, którą sól „wyciągnęła”, obtoczyć plastry w cieście i wrzucić na kilka chwil na gorący olej), rozkrojoną na pół można nafaszerować i upiec w piekarniku, a plastry powstałe po rozkrojeniu jej wzdłuż zamarynować i wrzucić na grilla lub zastąpić nimi makaronowe płaty do lazanii, jeśli chcemy przygotować bardziej lekkostrawną i mniej kaloryczną wersję owego włoskiego dania. Tarta cukinia nadaje się natomiast jako baza do placuszków - czy to wytrawnych, czy takich podawanych na słodko - oraz ciast. Takie wykorzystywanie cukinii jest szczególnie cenione przez osoby walczące z nadmiarem kilogramów czy te dbające o linię, gdyż pozwala ono na znaczne obniżenie kaloryczności oraz wypadkowej glikemicznej całej potrawy. (http://www.odzywianie.info.pl/)

Leczo z cukinią, kalafiorem i kiełbasą

Składniki:

  • 5 papryk
  • 300 g pieczarek
  • 1 cukinia
  • kawałek kalafiora
  • 300 g dobrej kiełbasy
  • 2 ząbki czosnku
  • 2 łyżki koncentratu pomidorowego
  • sól, pieprz
  • łyżka sosu sojowego
  • łyżeczka słodkiej papryki
  • szczypta ostrej papryki
  • olej

Paprykę należy pokroić na kawałki, cukinię w kostkę, a pieczarki na plasterki. Na rozgrzanej patelni podsmażamy pieczarki na łyżce oleju. Dodajemy paprykę, cukinię i różyczki kalafiora, całość chwilę przesmażamy. Następnie przekładamy warzywa do garnka, wlewamy szklankę wody i gotujemy. Na patelni podsmażamy pokrojoną w kostkę kiełbasę, którą później dodajemy do warzyw. Przyprawiamy solą, pieprzem, słodką i ostrą papryką. Dodajemy sos sojowy, koncentrat pomidorowy i wyciskamy czosnek.