Tymczasem szybko okazało się, że były działacz opozycji z Gdańska postawił na pluralizację oferty programowej telewizji publicznej. Owszem, swoje programy utrzymali ulubieńcy liberalno-lewicowego salonu, jak np. Olga Lipińska czy autorzy sympatyzujący z „Gazetą Wyborczą”, ale również dopuścił na antenę przedstawicieli młodej generacji konserwatyzmu. Takie programy jak „Sonda” duetu Rafał Smoczyński i Grzegorz Górny, czy swojskie klimaty Jana Pospieszalskiego stworzyły nową jakość telewizyjnej publicystyce. Wśród nowych programów najwięcej uwagi przyciągnął program „WC kwadrans” Wojciecha Cejrowskiego. Był to dowcipny i autorski przegląd prasy, którego znakiem rozpoznawczym był kubek, którym Cejrowski ubrany w strój kowboja grzmocił efektownie o stół. Cejrowski nie uznawał żadnych liberalnych tabu i wykpiwał absurdy politycznej poprawności. Autor programu wywodził się z generacji, która bardzo boleśnie przeszła stan wojenny. Uczęszczał do warszawskiego liceum im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, w którym w równoległej klasie uczył się Grzegorz Przemyk, zamordowany przez funkcjonariuszy milicji. Cejrowski był aktywnym organizatorem uroczystości pogrzebowych zakatowanego ucznia. Ale prócz polityki inną jego pasją były podróże. Po raz pierwszy do egzotycznych krajów wyjechał w 84 roku do Meksyku jako tłumacz ekipy speleologicznej. Na początku lat dziewięćdziesiątych zainteresował się amerykańską muzyką country, która zaprowadziła go do programu muzycznego w TVP 2 „Non stop kolor”, w którym występowali również Wojciech Mann i Jan Chojnacki. Potem, po pewnym epizodzie w warszawskim „Radio Kolor”, przeszedł znów do TVP i ... natychmiast stał się czarnym ludem w liberalnych mediach. Programy „WC Kwadrans” podpisywane były tytułem „Naczelny kowboj RP”. Programy szybko stały się sensacją i zaczęły przyciągać ogromną widownię. Cejrowski potrafił pokazywać zakłamanie ówczesnej sfery publicznej. Podejmował dyskusje na temat imigracji z krajów trzeciego świata i wykpiwał wiarę w prezerwatywy jako stuprocentową gwarancję ochrony przed Aids. W innym z programów zaprosił do studia panią z jednej ze szkół, gdzie zaprowadzono zajęcia uczenia się nakładania prezerwatywy na banana. Cejrowski wręczył zaskoczonej pani pedagog własnego banana i własną prezerwatywę i poprosił aby teraz na oczach kamer dokonała tego, do czego zobowiązuje dzieci w klasie. Gdy nauczycielka nie bardzo chciała tego dokonać, Cejrowski mówił: „No niech pani spróbuje poczuć dokładnie to samo poczucie zakłopotania, na jakie skazuje pani dzieci, zobowiązując je do tak niestosownego ćwiczenia”. Do historii przeszedł tekst w „Gazecie Wyborczej” Anny Bikont pod nazwą „Brunatny kowboj RP”. Publicystka „GW” zebrała w nim wypowiedzi osób, które stawiały tezę, że „WC Kwadrans” ma sporo wspólnego z faszystowską propagandą. W roli jednego z najbardziej surowych krytyków Cejrowskiego był wtedy scenarzysta i członek Rady Programowej TVP Krzysztof Piesiewicz. Cejrowski pozwał „Gazetę Wyborczą”, ale przegrał w sądzie. Program „WC Kwadrans” był jednym z pierwszych programów, które zdjęto z anteny latem 1996 roku, gdy Walendziaka zastąpił jako po. prezesa TVP Tomasz Siemoniak z ówczesnej „Unii Wolności”, z której potem wyłoni się „Platforma Obywatelska”. W odpowiedzi Cejrowski zaczął organizować w Osieku w województwie pomorskim pierwszy zlot ciemnogrodu. Impreza trwała przez cztery kolejne lata i rozpoczęła barwną karierę medialną znanego podróżnika, która trwa do dziś. Reportaże z całego świata Cejrowskiego wychowały całą generację młodych konserwatystów i dziś on sam uważany jest za jednego z twórców prawicowego zwrotu który odmienił polską debatę publiczną na przełomie XX i XXI wieku.
Cejrowski w 2010 roku wprowadził na rynek serię odzieży, sygnowaną jego imieniem i nazwiskiem „WC Collection”. Był też inicjatorem wydania serii płyt z muzyką tropikalną. Dużą część czasu spędza w Ameryce, ale odwiedza też systematycznie Polskę. I niezmiennie ściąga na siebie gniewne ataki przedstawicieli lewicy, która oskarża go o utrwalanie stereotypów na temat krajów trzeciego świata i obwinia go o paternalistyczny stosunek wobec mieszkańców Afryki i Azji. Nie zmienia to faktu, że Cejrowski stał się jednym z najsprawniej zarabiających celebrytów medialnych, którzy wytworzyli cały świat autonomicznych wartości łączących konserwatyzm, szacunek dla religii z ciekawością wobec innych kultur świata. Od lat jest też stałym publicystą tygodnika „Do rzeczy”. Parokrotnie też występował z apelami o wsparcie kandydatów prawicy w różnych wyborach prezydenckich i parlamentarnych.
Ogólnie mówiąc jego głos liczy się dla dużej rzeszy wyborców reprezentujących konserwatywne myślenie.
Piotr Semka