Współczesne warchoły

Warchoły, to wy! - Wy, co liżecie obcych wrogów podłoże, czołgacie się u obcych rządów i całujecie najeźdźcom łapy, uznając w nich prawowitych wam królów. Wy hołota, którzy nie czuliście dumy nigdy, chyba wobec biedy i nędzy, której nieszczęście potrącaliście sytym brzuchem bezczelników i pięścią sługi. Wy lokaje i fagasy cudzego pyszalstwa, którzy wyciągacie dłoń chciwą po pieniądze - po łupież pieniężną, zdartą z tej ziemi, której złoto i miód należy jej samej i nie wolno ich grabić. Warchoły, to wy, co się nie czujecie Polską i żywym poddaństwa i niewoli protestem. Wy sługi! Drzyjcie, bo wy będziecie nasze sługi i wy będziecie psy, zaprzęgnięte do naszego rydwanu, i zginiecie! I pokryje waszą podłość niepamięć!

Ten rozpoczynający drugi akt „Wyzwolenia” Stanisława Wyspiańskiego monolog Konrada dedykuję polskim europarlamentarzystom, którzy bez skrupułów donoszą na swój kraj za granicą i domagają się międzynarodowej interwencji w celu powstrzymania reform wprowadzanych przez rząd Rzeczypospolitej.

Jerzy Bukowski