Portal Fronda.pl przedstawia tłumaczenie trzech kluczowych paragrafów końcowego dokumentu Synodu Amazońskiego. Dotyczą diakonatu kobiet, wyświęcania żonatych oraz nowego amazońskiego rytu liturgicznego.

CZYTAJ TAKŻE NASZ KOMENTARZ DO SYNODU: I KTO TU JEST PAPIEŻEM? 

 

Punkt 103, diakonat kobiet, 137 głosów za, 30 głosów przeciw

W wielu konsultacjach przeprowadzonych w Amazonii uznano i podkreślono fundamentalną rolę konsekrowanych i świeckich kobiet w Kościele Amazonii i jego społecznościach, biorąc pod uwagę liczne rodzaje posługi, które świadczą. W wielkiej liczbie tych konsultacji proszono o stały diakonat dla kobiet. Z tego powodu temat był ważny podczas Synodu. Już w 2016 roku papież Franciszek powołał Komisję ds. Zbadania Diakonatu Kobiet, która, jako Komisja, doszła do częściowych wniosków opartych na rzeczywistości diakonatu kobiet we wczesnych wiekach Kościoła i następstwach tego dla współczesności. Chcielibyśmy wobec tego wymienić nasze doświadczenia i przemyślenia z Komisją oraz poczekać na jej ustalenia

Komentarz: Część biskupów chciałaby sakramentalnego diakonatu kobiet, ale sprawa w zbyt dużej mierze dotyczy całego Kościoła katolickiego a także dialogu ekumenicznego z Prawosławiem. Póki co wydaje się pewne, że kobiety będą mogły w inny niż dotąd sposób uczestniczyć w życiu Kościoła. W Niemczech proponuje się na przykład wygłaszanie przez kobiety kazań. Na zgromadzeniu padały też propozycje zwołania w niedalekiej przyszłości kolejnego Synodu Biskupów, który miałby rozstrzygnąć kwestię ordynacji kobiet.

 

Punkt 111, wyświęcanie żonatych w Amazonii, 128 głosów za, 41 głosów przeciw

Wiele kościelnych wspólnot terytorium amazońskiego ma olbrzymie trudności w dostępie do Eucharystii. Niekiedy trwa nie tylko miesiące, ale nawet kilka lat, zanim ksiądz może powrócić do wspólnoty, aby celebrować Eucharystię, udzielić sakramentu pojednania i namaszczenia chorych w społeczności. Doceniamy celibat jako dar Boży (Sacerdotalis caelibatus, 1), w tym zakresie, że dar ów umożliwia misjonarzowi, wyświęconemu na kapłana, oddać się całkowicie posłudze na rzecz Świętego Ludu Boga. Stymuluje duszpasterską miłość i modlimy o to, by było wiele powołań do przeżywania kapłaństwa w celibacie. Wiemy, że ta dyscyplina „nie jest wymagana przez samą naturę kapłaństwa… chociaż jest wiele powodów, by to łączyć” (PO 16). W swojej encyklice na temat bezżennego kapłaństwa św. Paweł VI podtrzymał to prawo i wyłożył teologiczne, duchowe i duszpasterskie motywacje, by to utrzymać. W 1992 roku posynodalna adhortacja Jana Pawła II o formacji kapłańskiej potwierdziła tę tradycję w Kościele łacińskim (PDV 29). Biorąc pod uwagę, że uprawniona różnorodność nie narusza wspólnoty i jedności Kościoła, ale ją wyraża i jej służy (LG 13; SO 6), o czym świadczy różnorodność istniejących rytów i dyscyplin, zaproponowaliśmy ustalenie kryteriów i dyspozycji przez kompetentny autorytet, w ramach Lumen Gentium 26, by wyświęcać na księży nadających się i szanowanych mężczyzn ze społeczności, którzy przeszli przez owocny diakonat stały i otrzymali adekwatną formację kapłańską, mając ustabilizowane i zgodne z prawem życie rodzinne, aby mogli podtrzymać życie społeczności chrześcijańskiej poprzez głoszenie Słowa i celebrowanie sakramentów w najbardziej odległych miejscach regionu Amazońskiego. Niektórzy popierali bardziej uniwersalne podejście do tego tematu. 

Komentarz: Synod Amazoński prosi papieża o cząstkowe zniesienie celibatu. Najważniejsze jest tu ostatnie zdanie: "niektórzy popierali bardziej uniwersalne podejście do tego tematu". W Kościele katolickim w Niemczech, Austrii, ale także w niektórych krajach Afryki, jest wielu biskupów chcących wyświęcać diakonów stałych na księży. Wydaje się, że papież udzieli na to zgody.

 

Punkt 119, ryt amazoński, 140 za, 19 przeciw

Nowe ciało Kościoła w Amazonii musi ustanowić kompetentną komisję ds. przebadania i omówienia, zgodnie z obyczajami rdzennej ludności, wypracowania amazońskiego rytu, który wyraża liturgiczne, teologiczne, dyscyplinarne i duchowe dziedzictwo Amazonii, ze specjalnym odniesieniem do tego, co Lumen Gentium potwierdza dla Kościołów wschodnich (por. LG 23). Będzie to dodatkiem do rytów już obecnych w Kościele, wzbogacając dzieło ewangelizacji, zdolność do wyrażania wiary w konkretnej kulturze, a także zmysł decentralizacji i kolegialności, które może wyrazić katolickość Kościoła. [Komisja] powinna ponadto przebadać i zaproponować jak wzbogacić kościelne ryty tymi sposobami, w jaki owi ludzie [scil. Indianie] zajmują się swoim terytorium i odnoszą się do jego wód.

Komentarz: Różne ryty liturgiczne rozwijały się w Kościele katolickim w sposób naturalny i przez wieki. Teraz mamy do czynienia z odgórną próbą stworzenia nowego rytu, choć w Amazonii nie ma do tego żadnych tradycyjnych podstaw. Jeżeli w Ogrodach Watykańskich a potem w kościele Santa Maria Traspontina za zgodą papieża pojawiają się figurki pogańskich bóstw - Pachamamy - to jak będzie wyglądał amazoński ryt liturgiczny stworzony przez komisję rewolucjonistów i progresistów?

Tłumaczenie na portalu Fronda.pl jest oparte na angielskim tekście tych ustępów dokumentu.

Paweł Chmielewski