"Wraz z płukaniem jelita grubego zostają zahamowane procesy samozatruwania organizmu "
– dr Bogumił Wojnowski


"90% wszystkich przewlekłych chorób powoduje jelito grube utrzymywane w złym stanie"
– Królewska Rady Medycyny w Wielkiej Brytanii

 

Lewatywa, to w warunkach domowych najbardziej skuteczny zabieg higieny okrężnicy.
Oczyszcza jelito grube i krew z toksyn, oraz usprawnia funkcjonowanie wielu pozostałych organów.
Swoją historią sięga ponad 3500 lat, w ciągu których popularność jej przewrotnie się wahała. Po dziś dzień jednak, dzięki pozytywnym aspektom jej stosowania, nieprzerwanie zyskuje swoich zwolenników w Polsce i na świecie. 


Lewatywa (z ang. enema; klizma, płukanie okrężnicy) jest jednym z dwóch najbardziej skutecznych sposobów utrzymania higieny wewnętrznej jelita grubego. 
Zalicza się do grupy zabiegów oczyszczających organizm.
Polega na wlewaniu przez odbyt płynu do jelita grubego w celu usunięcia gromadzących się mas kałowych (toksyn), wprowadzenia lekarstw czy substancji odżywczych.

Lewatywa to jeden z najstarszych zabiegów leczniczych na świecie o antycznych korzeniach. Stosowały i zalecały oczyszczanie jelita grubego najbardziej wiekowe cywilizacje od Mezopotamii po Amerykę Południową poprzez Egipt, Grecję, Chiny i Indie.

W 1862 roku odkryto egipski papirus Ebers, pochodzący z XV wieku przed naszą erą i przedstawiający jeden z pierwszych opisów praktyk zwanych przemywaniem. Według wierzeń starożytnych Egipcjan, lewatywę odkrył bóg Ozyrys po tym, jak zobaczył świętego ptaka Ibisa (symbol mądrości) wstrzykującego sobie dziobem wodę do odbytu.

Hipokrates (ojciec współczesnej medycyny) jako grecki wielbiciel tej metody leczenia, aplikował pacjentom m.in zdrowotne wlewy z wody, oleju i roztworów soli już ok. 2500 lat temu.
W Indiach, w III w n.e. lewatywy były polecane przez Patańdźalego (autor pierwszej książki o jodze).
W starożytności i średniowieczu do lewatywy używano worków ze skóry, dyni, bambusowych rurek (wodę wdmuchiwano ustami) czy zwierzęcych pęcherzy.

W Europie popularnym przyrządem do zabiegu była kolba przypominająca dużą strzykawkę o przeróżnych kształtach. Do produkcji kolb i ich zakończeń używano drewna, szkła, porcelany, kości zwierzęcych, miedzi, cyny i metali szlachetnych. Tamtejsi konstruktorzy budowali nawet skomplikowane siedziska do wykonywania lewatywy. Pierwsze, kauczukowe gruszki stworzyli Indianie znad Amazonki.

Lewatywa była szczególnie modna w czasach Moliera i Króla Słońce, Ludwika XIV. Uważano ją za konieczny, codzienny zabieg kosmetyczny i wykonywano bez wstydu oraz skrępowania nawet podczas spotkań dworskich.
Codziennie damy dworu poddawały się lewatywom z wody zawierającej najprzeróżniejsze zioła i pachnidła.
W owej epoce lewatywa była tak powszechna, że okres ten czasem nazywany jest „klizomanią”. Zapotrzebowanie na zabieg było ogromne. Lekarze, znachorzy, chirurdzy czy aptekarze wraz z pomocnikami i pomocnicami, podawali lewatywy i dorabiali się sporych pieniędzy.
Można sądzić, że nie brakowało powodów do zrobienia lewatywy, ale jeszcze więcej powstało pomysłów na jego przeprowadzenie i zastosowanie. Rosnęła liczba chorób leczonych wtedy lewatywą. Do cieczy używano wielu znanych ziół i płynów (nawet alkoholi) oraz wszelkich płynnych pokarmów. Wykonywano kurację z dymu tabaki, wtłaczanego do odbytu wraz z wodą lub bez, a nawet z samej pary wodnej.
Postęp medycyny spowodował zmniejszenie popularności lewatywy, choć nadal znajduje ona zastosowanie. Mimo, że jest przez współczesnych mało znana, ze względów zdrowotnych ciągle zyskuje zwolenników praktykujących ją w warunkach domowych, szpitalach lub korzystając z usług wyspecjalizowanych firm. Wiele osób publicznych na całym świecie, regularnie uczęszcza do tego typu miejsc.
Na szeroką skalę przyjęło się używanie lewatywy przed porodem, jako przygotowanie jelita grubego do badań lub operacji, przygotowanie do stosunków analnych lub w ramach osobnych praktyk seksualnych. Sprawdza się przy walce z zaparciami, lub wysoką gorączką. Dla wielu naturopatów, m.in. wraz z dietą i zdrowym stylem życia stanowi ona klucz do uzdrowienia człowieka.
Wg polskiego oddziału Google, ludzie średnio każdego miesiąca szukają stron o lewatywie 60 500 razy. Na całym świecie informacje o zabiegu w j. angielskim są poszukiwane aż 2 240 000 razy! Choć jej zwolennicy stanowią tylko mały procent populacji, popularność lewatywy może rosnąć. Można przypuszczać, że najczęściej wieść o niej przenosi się za pomocą „poczty pantoflowej”, książek i internetu.
 
Wielu jej zwolenników obawia się rozmawiać o efektach stosowania zabiegu ze swoją rodziną czy znajomymi. W większości nieedukowanych pod względem zdrowia społeczeństw i krajów wysoko rozwiniętych przemysłowo stanowi ona „tabu”. Z tego też powodu, lewatywa wśród laików jest zazwyczaj tematem żartów lub kpin.
 
„Wiele chorób przychodzi do człowieka przez jamę ustną” - Hipokrates
Ludzie spożywają najczęściej pokarmy skrobiowe i białkowe, przy śladowych ilościach błonnika. Nieregularnie i niezdrowo się odżywiają, przejadają się, połykają pokarm słabo pogryziony (powinien być rzadką papką wymieszaną ze śliną). Dominuje żywność „ulepszana”, modyfikowana i zawierająca dodatki chemiczne. Naruszona zostaje równowaga kwasowo-zasadowa.
Powszechnie łączy się pokarmy białkowe z węglowodanami podczas jednego posiłku. Zwróćmy uwagę, że dzikie zwierzęta nie mają zwyczaju trudzić się w poszukiwaniu pokarmu węglowodanowego po pożarciu swojej ofiary i nasyceniu głodu. Ludzki organizm jest wynikiem ewolucji trwającej tysiące lat, genów nie da się oszukać. Nauka potwierdza słuszność żywienia rozdzielnego, ponieważ do strawienia każdej grupy produktów tworzących ów mieszankę, żołądek potrzebuje zupełnie innych enzymów trawiennych.
 

2. Procesy patogenne jelit

  • Jelito cienkie - 5 metrów. Pokarm, przesuwając się opuszcza narząd w czasie 4-5 godzin.
  • Jelito grube - 2 metry. Grubość poszczególnych odcinków: 3-8 cm. Pokarm, przesuwając się opuszcza narząd w czasie 12-18 godzin.
Podczas naturalnego, niezaburzonego procesu trawiennego, soki trawienne zapobiegają gniciu i fermentacji pokarmu. Jednak nasz organizm nie jest w stanie przyswoić wszystkiego, co trafiło do żołądka w wyniku chaotycznego spożywania posiłków szkodliwych.
Każdy z nas ma w sobie potężne laboratorium chemiczne. Tak połączone razem produkty mączne, cukier, chleb, surowe warzywa i owoce (zwłaszcza w dużych ilościach) powodują powstawanie produktów fermentacji. Wydzielają się kwasy i alkohole (trujący fuzel, metanol, propanol, butanol itp.). Posiłki białkowe natomiast, sprzyjają tworzeniu się indykanu, putrescyny, neuryny i kadaweryny (jad trupi). Niewielki zastrzyk tych substancji powoduje uśmiercenie zwierzęcia.
W pierwszych chwilach od posilenia odczuwane są wzdęcia, po czym znacznie zahamowana jest perystaltyka (ruch pokarmu w jelitach). Masa, przechodząc przez jelito zostawia na jego ściankach warstwę kału - „osad”. W jelicie grubym wchłaniane jest do 90% wody, dlatego z „osadu” tworzą się kamienie kałowe.
Kolejnym, patologicznym procesem o którym mówi się głośno jest fermentacja. Wystarczy zostawić owoce w sokowirówce, lub balonie po winie, a zaczną fermentować już po jednym, ciepłym dniu. Temperatura w jelicie grubym wynosi prawie 40°C i jest ono wilgotne, więc wewnętrzna fermentacja ma tutaj naturalne prawa bytu.
Jemy średnio 3 posiłki dziennie i z prostego obliczenia wynika, że jelito rocznie wchłania do organizmu aż 1095 posiłków! Idąc dalej, mnożymy to przez 20 lat, uzyskując wynik 21900. Strach pomyśleć, jaką tykającą bombę nosi wielu ludzi we własnej okrężnicy przy tzw. „normalnym odżywianiu”. Przecież te wszystkie posiłki narząd musiał przetłoczyć.
 

3. Chore jelito - chory organizm

Im silniejszy korzeń, tym silniejsze całe drzewo. Człowieka można porównać do rośliny, gdzie zamiast rąk i nóg, narządy układu pokarmowego odpowiadają za ogólne zdrowie.
Wiemy już, że szkodliwe produkty pysznych posiłków doprowadziły do autointoksykacji. Teraz w jelicie grubym zachodzi ostatni etap wchłaniania, więc z masy pokarmowej pobierane jest 85-90% wartości odżywczych. Ścianki jelita grubego są pokryte setkami małych korzonków, których dana grupa odżywia inny organ ciała. Toksyczne złogi kamieni kałowych i patogenne mikroorganizmy, gromadząc się w jelicie grubym, poprzez wchłaniane powodują liczne choroby sąsiadujących narządów. Zanieczyszczony organizm ma w sobie zawsze więcej komórek „starych”, niż nowonarodzonych. Grubość tych ścianek, to zaledwie 1-2 mm. Toksyny z jednego narządu są następnie przenoszone do pozostałych organów już w krwioobiegu.
 

Niewydalone toksyny

Skutek samozatrucia to według opinii lekarzy i prywatnych obserwacji kuracjuszy, tworzenie w organizmie czegoś tak okropnego i odrażającego, jak: złogi kamieni kałowych, „zgnilizna”, pleśń, produkty fermentacji, rakotwórcze toksyny, korki gazowe, mikroby, śluz, polipy (mogące mierzyć 7 cm), kawałki przypominające skórkę kiełbasy, „paski”, biała długa taśma, wąsy podobne do sosnowych igieł, strzępy, „szyfon”, drobny jak sól piasek, kolce. W ciele dorosłego człowieka po 40-tym roku życia znajduje się średnio od 8-15kg tego typu substancji.
Celem publikacji poniższych zdjęć jest wyłącznie informacja. Nigdy wzbudzenie strachu. Stopień autointoksykacji nie jest taki sam, dlatego u osób młodych, szkodliwych produktów może występować mniej i mogą przybierać inną postać.
 

Dlaczego warto robić lewatywę

 
Ważna informacja: Pragnę poinformować początkującego, że choć metoda ma wiele zalet, to nie należy oczekiwać od niej usunięcia wszystkich chorób i niedomagań. Plan terapeutyczny powinien wyglądać następująco:
a) Oczyszczanie całego organizmu (nie tylko jelita grubego) - usuwanie toksyn nagromadzonych latami.
b) Odżywianie organizmu - dostarczanie witamin, minerałów, błonnika, enzymów i innych ważnych substancji. Można do tego celu użyć suplementów diety na bazie naturalnych roślin (wysokiej jakości suplementy tworzą firmy: CaliVita, Vision, Forever Living, PhytoChi).

Nie kupuj syntetycznych preparatów w aptece, organizm ich nie przyswoi! Owoce i warzywa ze zwykłego targu mają znikome ilości cennych składników, ponieważ przemysłowe gleby są jałowe i toksyczne. Żywność powinna być jak najbardziej wolna od zanieczyszczeń.

c) Zmiana trybu życia - profilaktyka. Dobrze jest rozpocząć aktywność fizyczną i okresowe oczyszczanie organizmu. Warto także zadbać o psychikę, choć po tych wszystkich zmianach większa radość i tak zawita na waszych twarzach. 
 

Działanie lewatywy:

  1. Relaksuje i odpręża.
  2. Poprawia samopoczucie i dostarcza sił witalnych.
  3. Usprawnia umysł.
  4. Poprawia cerę (np. usuwa wągry i wypryski skórne).
  5. Wytwarza uczucie świeżości.
  6. Jako jedyna metoda pozwala błyskawicznie zrzucić kilka kg.
  7. Leczy bóle głowy.
  8. Zapobiega przed powstawaniem nieprzyjemnego zapachu skóry i potu.
  9. Usuwa zaparcia chwilowo, a obok profilaktyki likwiduje je na stałe.
  10. Usuwa wzdęcia chwilowo, a wraz z profilaktyką leczy je na stałe.
  11. Reguluje pH środowiska.
  12. Regeneruje błonę śluzową.
  13. Usuwa znajdujące się w jelicie pasożyty, zgniliznę, pleśń, produkty fermentacji, zlepki kału (złogi, kamienie), rakotwórcze toksyny i wiele innych brudów tworzących się przez lata. Tym samym zakańcza proces przedostawania się do organizmu tych substancji.
  14. Przemywa jelito grube. Setki korzonków z których się składa, zostaje oczyszczonych i "wymytych", dzięki czemu mogą one poprawnie wchłaniać wszystkie witaminy, enzymy, hormony i aminokwasy do organizmu. Z witamin organizm tworzy nowe komórki potrzebne człowiekowi do zdrowia.
  15. Krew w całym ciele zaczyna się oczyszczać i rozmywać szkodliwe substancje także w innych miejscach organizmu.
  16. W szybkim tempie poprawia się odżywianie wszystkich organów.
  17. Na swoje miejsca powracają przemieszczone narządy (kilogramy toksyn wypierały je ze swoich miejsc), ich funkcjonowanie staje się prawidłowe i następuje zwiększenie efektywności pracy.
  18. Zaczyna funkcjonować korzystna i niezbędna mikroflora.
  19. Składniki odżywcze zawarte w pokarmie są nieporównywalnie lepiej wchłaniane.
  20. Powoduje normalizację: utratę lub przyrost wagi ciała.
  21. Zwiększa odporność immunologiczną organizmu.
  22. Zapobiega patologii jelit, m.in. nowotworowi jelita grubego.
  23. Leczy pozostałe choroby wywołane przez toksyny w jelicie grubym.
 

Kto może wykonać lewatywę

 
Twierdzi się, że nawet do 90% społeczeństwa ma już teraz zwyrodniały układ pokarmowy i naruszoną mikroflorę jelita grubego. W związku z tym, ze świecą szukać osoby, której sprzeciw wobec oczyszczania jelit wyszedłby na zdrowie.
Zwolnione mogą być tylko osoby, które przeprowadziły kurację oczyszczającą i odżywiają się prawidłowo, oraz ludzie od dziecka jedzący głównie zdrowe posiłki.
Przy zachowaniu odpowiednich zasad, terapii mogą się poddać dzieci, młodzież, dorośli i osoby starsze. Nie ma ona dolnego, ani górnego wieku w którym należy go przyjmować. Warto wykonywać lewatywę tak wcześnie, jak zachodzi potrzeba.
Jelito jest narządem szczególnym, i każde stworzenie bez wyjątków powinno je utrzymywać w czystości. Jak głosi starożytne powiedzenie: „tysiąc chorób ma swój początek w okrężnicy”. Według statystyk licznych proktologów, w tym założyciela szkoły proktologicznej w dawnym ZSSR, profesora A. M. Aminewa, w wieku 3 lat mają początek najróżniejsze choroby układu trawiennego.
Wszystkie osoby mające wątpliwości, powinny skonsultować się z lekarzem, znającym ów zabieg z własnej praktyki zawodowej.

Przeciwwskazania:

Ogólnie mówiąc, z płukania nie powinny korzystać osoby ze złym stanem jelita grubego, a jako zamiennik wybrać mniej gwałtowne metody np. zioła, dietę.
  • uchyłki jelita grubego; wewnętrzne hemoroidy
    (co prawda wg opinii Olgi Jelisejewy zawartej w książce "Metody oczyszczania i regeneracji organizmu", osoby z tymi dolegliwościami mogą stosować zabieg, jednak w takich wypadkach zdarza się wystąpienie komplikacji i bólu),
  • wrzodziejące zapalenie jelita grubego,
  • guzy w odbytnicy lub okrężnicy,
  • choroba Leśniowskiego-Crohna,
  • przetoki jelitowe,
  • pozostałe niewymienione choroby jelit,
  • krwawienia z przewodu pokarmowego,
  • niewyjaśnione bóle brzucha połączone z wymiotami,
  • ostre choroby jamy brzusznej, jak np. zapalenie otrzewnej, zapalenie wyrostka robaczkowego,
  • choroby serca (zagrożenie przeciążeniem i zaburzeniami rytmu serca).
  • kobiety w ciąży – przeciwwskazana lewatywa z uryny odparowanej. Silniejsza stymulacja energii u dołu organizmu może być przyczyną poronienia (znane są takie przypadki!).
  • choroby nerek, nadciśnienie – przeciwwskazane lewatywy z dodatkiem soli,
  • przeprowadzanie radioterapii w obrębie miednicy mniejszej,
  • wykonywanie lewatywy przed badaniem kontrastowym, w okresie krótszym niż 6 tygodni od biopsji jelita grubego (grozi perforacją jelitową),
  • zaraz po zabiegach ginekologicznych i zabiegach operacyjnych w obrębie przewodu pokarmowego (ryzyko pęknięcia szwów lub powstania przepukliny w ranie pooperacyjnej).