Pas całkowitego zaciemnienia przebiegnie przez Kolumbię, Wenezuelę i północną Brazylię. W tych rejonach, w środku dnia, niebo zgaśnie – temperatura spadnie, a światło ustąpi ciemności.

Taka długość zjawiska wynika z wyjątkowego ustawienia Ziemi, Księżyca i Słońca. W czasie zaćmienia Ziemia będzie blisko aphelium (najdalej od Słońca), co powoduje, że tarcza słoneczna wydaje się nieco mniejsza. Równocześnie Księżyc znajdzie się blisko perygeum (najbliższy Ziemi punkt orbity), co sprawi, że jego tarcza będzie wydawała się większa i bardziej zasłoni Słońce.

Dzięki niemal idealnemu ustawieniu trzech ciał niebieskich w linii cień Księżyca padnie niemal prostopadle na powierzchnię Ziemi, maksymalizując czas trwania fazy całkowitej.

Jak wynika z danych NASA i innych agencji astronomicznych, zaćmienie z 16 lipca 2186 roku będzie najdłuższym całkowitym zaćmieniem słonecznym w okresie 12 000 lat.

Obecne rekordy zanotowane w historii blisko oscylują wokół tej wartości, ale żadne dotychczasowe zjawisko nie trwało tak długo.
Pas całkowitego zaciemnienia nie przebiega przez Europę, a więc w Polce także nie będzie ono widoczne. Zjawisko będzie dostępne jedynie dla obserwatorów w Ameryce Południowej. Dla mieszkańców innych części globu pozostaną częściowe fazy zaćmienia, o ile warunki pogodowe pozwolą.