„Wspomnienie św. Cecylii obchodzone 22 listopada należy do najchętniej celebrowanych świąt w Rzymie” – mówi Vatican News ks. prałat Marco Frisina, Rektor Bazyliki św. Cecylii, założyciel i dyrektor Chóru Diecezji Rzymskiej.

W ramach rzymskich uroczystości do Bazyliki św. Cecylii przybywają chłopcy, którzy podczas popołudniowej liturgii składają przyrzeczenie wierności i oficjalnie rozpoczynają swoją formację w Chórze Kaplicy Sykstyńskiej - chór ten występuje na celebracjach papieskich.

Bazylika św. Cecylii została wzniesiona w miejscu, gdzie mieszkała męczennica

„Bazylika św. Cecylii jest również związana z jednym z najstarszych rzymskich zwyczajów liturgicznych. W święto św. Agnieszki błogosławione są tu baranki, z których wełny wykonuje się później paliusze - symboliczny znak jedności arcybiskupów z papieżem” – mówi ks. prałat Marco Frisina. Zwierzęta trafiają następnie do owczarni. Dbają o nie siostry benedyktynki, aż do Wielkanocy, kiedy zwierzęta są strzyżone, by pozyskać z nich wełnę do utkania paliuszy.

Św. Cecylia - patronka muzyki

Rektor kościoła powołując się na odkrycia archeologiczne, wskazuje, że „potwierdzają one żywą obecność chrześcijańskiej wspólnoty w tym miejscu już w V wieku”. W świątyni odnaleziono między innymi starożytne baptysterium z tego okresu, świadczące o rozwijającym się kulcie męczenników, w tym samej Cecylii.

Jako patronka muzyki kościelnej w malarstwie przedstawiana jest św. Cecylia przy instrumentach muzycznych

Już w V wieku powstała pasja o św. Cecylii, opisująca jej życie i męczeństwo. To w niej pojawił się motyw, który z czasem nadał świętej tytuł patronki muzyki. Autor pasji odnotował, że podczas gry na organach Cecylia „śpiewała Bogu”, co interpretowano jako jej duchowe oddanie Chrystusowi zarówno w dniu ślubu z Walerianem, jak i w trwaniu w życiu konsekrowanym.

Skarby skrywane w bazylice

Bazylika św. Cecylii na Trastevere to, jak podkreśla ks. prałat Marco Frisina, prawdziwe muzeum sztuki sakralnej. Można w niej podziwiać m.in. monumentalne cyborium Arnolfa di Cambio, wyjątkowe freski Pietro Cavalliniego ukazujące Sąd Ostateczny, a także słynną rzeźbę Stefano Maderno. Według przekazów odzwierciedla ona wygląd nienaruszonego ciała Cecylii z chwili otwarcia jej grobu w 1599 roku: Cecylia leży na prawym boku, ze związanymi rękami i raną męczeńską na szyi.

Rzeźba św. Cecylii przedstawia jej nienaruszone ciało w pozycji, jaką je znaleziono podczas otwarcia jej grobu

Świątynia słynie również obrazów Guida Reniego przedstawiających męczeństwo patronki muzyki i objawienie anioła oraz z kaplicy Vanvitelliego z przejmującą sceną anioła towarzyszącego Cecylii i jej mężowi Walerianowi.

Świętość młodej szlachcianki

Cecylia była rzymską szlachcianką, żyjącą w III wieku. Mimo że rodzina zmusiła ją do małżeństwa, pozostała dziewicą, zgodnie ze ślubem złożonym w młodości. Po ślubie przyczyniła się do nawrócenia swojego męża, Waleriana, oraz jego brata, Tyburcjusza. Obaj mężczyźni ponieśli śmierć męczeńską za wiarę. Cecylia, która cierpiała tortury za swoje oddanie Chrystusowi, zmarła po trzech dniach od nieudanej egzekucji, gdy kat trzykrotnie uderzył ją mieczem w szyję.

Po śmierci Cecylia została pochowana w katakumbach św. Kaliksta – jednym z najważniejszych miejsc pochówku pierwszych chrześcijan. Katakumby, znajdujące się pod słynną Via Appia, skrywały niegdyś relikwie ponad 50 męczenników i kilku papieży. Na początku XVIII wieku przeniesiono szczątki św. Cecylii do bazyliki wzniesionej na ruinach jej domu rodzinnego. Według legendy, podczas renowacji w 1599 roku odkryto, że jej ciało zachowało się w stanie nienaruszonym.