Od kilku lat na ekranach kin całego świata święcą trumfy filmowe adaptacje komiksów o superbohaterach, w tym i o X menach (są one chyba lepsze od samych oryginalnych komiksów). Super moce jakimi dysponują super bohaterowie (znani z filmów i komiksów) są fikcją literacką. W rzeczywistości równie niezwykłymi mocami dysponowało wielu świętych i fałszywych proroków (bo moce mogą pochodzić od Boga ale i od demonów, i te pochodzące od złego fenomeny są częstsze). Historie świętych obdarzonych mocami i opisy darów jakimi dysponowali można znaleźć w (232 stronicowej, wydanej przez wydawnictwo Jedność) pracy „Chrześcijańskie fenomeny mistyczne. Słownik” (autorstwa świeckich i duchownych włoskich wykładowców akademickich, redaktorami pracy są Luigi Borriello i Raffaele Di Muro).

Praca „Chrześcijańskie fenomeny mistyczne” zawiera 67 haseł odnoszących się do całkowicie realnych i udokumentowanych fenomenów mistycznych. Każde hasło wyjaśnia pojęcie, przytacza przykłady zjawisk w życiu świętych i w innych kręgach kulturowych niż katolicyzm, oraz zawiera interpretacje fenomenu odwołujące się do teologii i nauk ścisłych (więc jest też w pracy przedstawiona scjentystyczna krytyka chrześcijańskich fenomenów mistycznych). Prace kończy sześć artykułów poświęconych charakterystycznym przykładom osób, które doświadczyły fenomenów mistycznych (m.in. św. Franciszka z Asyżu, św. Teresy z Avili, św. Ojca Pio), oraz dwa artykuły omawiające relacje między substancjami psychoaktywnymi a mistyką oraz medycyną zintegrowaną a mistyką.

Do opisanych fenomenów, będących darem bożym dla świętych i innych pobożnych osób, należy: agibilność (przenoszenie ciał w przestrzeni „z jednego miejsca na drugie, nawet na bardzo dalekie odległości, w sposób natychmiastowy lub prawie natychmiastowy”, niekiedy „ciało ludzkie zostaje uniesione w gore bez pomocy jakiejkolwiek narzędzia i przenoszone błyskawicznie w inne miejsce”), aureole (emitowanie lub odbijanie przez ciało światła - „czasami jest to czyste światło, czasami są to świetliste promienie, kiedy indziej jaśniejące iskry i (lub) obłoczki, które układają się wokół ciała na kształt aureoli”, światło jest jasne, wyraźne, oślepiające), bilokacja (pozorna obcość w kilku miejscach naraz - „tylko jedno z dwu ciał jest oryginalne, to oryginalne zachowuje swoją materialność. Drugie ciało „dublet”, jest de facto tylko poza cielesną projekcją świadomości osoby”. Świadomość jest w dublecie, ciało materialne wykonuje podstawowe i powtarzalne czynności)

Wśród opisanych fenomenów znalazł się: charyzmat wiary (pozwalający czynić rzeczy fizycznie nie możliwe), czuwanie (zdolność nie odczuwania senności ani zmęczenia, której nie towarzyszą objawy chorobliwej bezsenności), kardiognoza (zdolność rozumienia ludzkich sekretów, których osoby skrywające nawet same nie potrafią dostrzec), inedia (długotrwałe obywanie się bez pokarmu, które normalnie powinno wywołać śmierć z głodu).

W pracy „Chrześcijańskie fenomeny mistyczne” opisane są też takie fenomeny jak: elongecja (wydłużenie ciała), hemografia (krew wypływająca z ciała osoby w ekstazie tworzy samoczynnie pobożne rysunki i napisy), hierognoza (zdolność rozpoznawania czy przedmiot jest poświęcony czy nie), jasnowidzenie (zdolność widzenia rzeczywistości, której nie da się postrzec za pomocą zmysłów – czytanie tekstu w zamkniętej książce, widzenie wydarzeń zachodzących w innym miejscu), lewitacja, glosolalia (mówienie w nieznanym sobie języku – apostołowie mieli ten dar gdy przemawiali do cudzoziemców nie znających języka apostołów, a cudzoziemcy pomimo to rozumieli co apostołowie do nich mówią), nadzwyczajna ciężkość (osoba nagle staje się tak ciężka, że nie można jej przenieść).

Kolejnymi fenomenami opisanymi na kartach „Chrześcijańskich fenomenów mistycznych” są: niepalność, niewidzialność, objawienia, prorokowanie, kompenetracja (zdolność przenikania przez inne ciała bez zmiany struktury swego ciała), telepatia (zdolność do odbierania myśli i uczuć innej osoby bez udziału zmysłów).

Światłem promieniowali tacy świeci jak: Franciszek z Asyżu, Katarzyna ze Sieny, Teresa z Avili, Ignacy Loyola. Czytał w sercach, był niewidzialny, przechodził przez przedmioty, miał zdolności telepatyczne, ojciec Pio. Bez pokarmu obywała się Katarzyna z Sieny, a w naszych czasach Teresa Neuman i Marta Robin. Gdy krewni usiłowali zabrać z klasztoru świętą Klarę z Asyżu ta stawała się nagle niezwykle ciężka. Niepalna była święta Katarzyna, która też miała zdolność odróżniania rzeczy poświęconych od rzeczy nie poświęconych, Bilokowali świeci Franciszek i Antoni, oraz ojciec Pio. Lewitowali święci: Teresa z Avili, Franciszek Ksawery, Jan od Krzyża.

Jan Bodakowski